Hüküm Gecesi Gönderileri
Hüküm Gecesi kitaplarını, Hüküm Gecesi sözleri ve alıntılarını, Hüküm Gecesi yazarlarını, Hüküm Gecesi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sana vasiyetim olsun; günün birinde bu gerçekleri yazacağın vakit kendi vicdanından başka hiçbir kimseye danışma!
Sayfa 272Kitabı okuyor
“Dünya bu, ne sana kalır; ne bana…”
Sayfa 270Kitabı okuyor
“Bu hayat o kadar derin düşünceye değmez. Bugün varsak, yarın yokuz. Hele bizim gibi insanlar için…”
Sayfa 269Kitabı okuyor
Ahmet Kerim’e göre siyasi fırkalara da kılık değiştirmiş tarikatlar gözüyle bakmak lazım gelirdi. Çünkü bu fırkaların da o tarikatlar gibi sürü sürü çilekeşleri, dervişleri ve birer tane şeyhleri vardır. Şimdiki dilde bu çilekeşlerin adına aza diyorlar ve dervişlerin şeyhlerine de “lider” adını veriyorlar.
Sayfa 269Kitabı okuyor
“Azizim, dün Türk aydını, Türk entelektüeli diye bir şey vardı. Bugün o yoktur.”
Sayfa 179Kitabı okuyor
“Söylemek… Söylemek bizden ama, dinleyen kim?”
Sayfa 143Kitabı okuyor
Gerçi irademize hiçbir güçlük yüklemeyen bu biçim kayıtsız ve hedefsiz hayat, bazan da güzel sürprizlerle gebe değil midir?
Sayfa 87Kitabı okuyor
Her şeyden önce unutmak istiyordu. Kendini unutmak, gideni unutmak şimdiye kadar bildiği, yaptığı, gördüğü şeylerin hepsini unutmak istiyordu.
Sayfa 81Kitabı okuyor
Bu uydurma neşe ile kimi aldatmak istiyordu? Kendini mi? Boşuna zahmet! O, kendi kendini aldatmak istediğini ve düşüncelerine zorla ferahlı bir istikamet vermeğe çabaladığını pekiyi biliyordu…
Sayfa 68Kitabı okuyor
Bahtsızdı; daima bahtsızdı.
Sayfa 35Kitabı okuyor
“Günlük bir gazete yazarıyla bir kaldırım fahişesi arasındaki benzerlikler yalnız bundan ibaret değil" dedi. "Bunun da, onun da biricik sermayesi halkın budalalığıdır. Amme efkarı bunların birinde hakikat ihtiyacını, ötekinde aşk ihtiyacını tatmin ettiğine inanır. Halbuki fahişenin verdiği aşk ne derece samimi ise gazeteci nin söylediği hakikat de o derece doğrudur."
Sayfa 12
Hüküm Gecesi
Meğer insan ölmeden ve mezara girmeden önce de çürüyor, iskelet haline giriyor, toz ve toprağa karışıyordu.
Milli deha ancak bir zaferden sonra en özlü meyvalarını verir. Şairler en güzel şiirlerini, ressamlar en güzel resimlerini, müzik sanarkârları en seçkin bestelerini ancak böyle bir bayramın ertesinde meydana getirebilir.
Her kendini toplamak isteyişinde daha çok dağılıyordu