İlkçağ Felsefe Tarihi 4 Sözleri ve Alıntıları
İlkçağ Felsefe Tarihi 4 sözleri ve alıntılarını, İlkçağ Felsefe Tarihi 4 kitap alıntılarını, İlkçağ Felsefe Tarihi 4 en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
gerçek zenginlik de hiçbir şeye ihtiyacı olmamaktır.
Sayfa 407
DOĞA, DOĞAYA UYGUNLUK VE DOĞAYA UYGUN HAYAT
Onlar [Stoacılar] doğanın hayvanlarla bitkiler arasında asli bir ayrım yapmadığını, çünkü onun bitkilerin de hayatını yönlendirdi ğini söylerler.
Ancak bizdeki bazı süreçlerde olduğu gibi bu, içgüdü ve duyuma dayanmayan bir yönlendirmedir. Hayvanlar söz konusu olduğunda buna içgüdü eklenir ve hayvanlar bu yetiyi kullanarak kendileri için uygun olan yiyeceklerini elde ederler.
Böylece Stoacılar Doğa'nın kuralının [hayvanlarda] içgüdünün gösterdiği yön de gitmek olduğunu söylerler.
Akıllı varlıklara daha üstün bir önderlik için akıl verilmiş olduğundan ötürü insanlarla ilgili olarak doğaya uygun yaşamak, haklı olarak akla uygun yaşamaktır. Çünkü onlarda akıl içgüdüyü yönlendirmek üzere ona eklenmiştir.
Sayfa 382 - İSTANBUL BİLGİ ÜNİVERSİTESİ YAYINLARIKitabı okudu
İzlenim, henüz bir kanı veya inanç değildir;
Çünkü bu özelliğiyle sadece öznenin sahip olduğu veya maruz kaldığı bir dış etki veya etkilenmeden ibarettir. Öznede o vardır, bir olgu olarak vardır veya sadece bu şekilde vardır.
Onun bir kanıya (opinion) veya inanca (belief) dönüşmesi için, öznenin ona göstereceği tepkiye (im pulse, reaction) ihtiyaç vardır. Bu tepki, öznenin bu izlenimi kabul et mesi veya reddetmesi yönünde bir tepki olacaktır.
Stoacılar, bu arada Zenon bu tepkiyi, olumlu olduğu takdirde, 'onama, onaylama' (tasdik, assent), olumsuz olduğu takdirde 'reddetme, inkar etme' olarak adlandırmaktadırlar.
Böylece esas olarak öznenin duyu organının basit bir etkilenmesinden başka bir şey olmayan izlenim, ancak onun bu tepkisini veya onamasını aldıktan sonra bir kanıya veya inanca dönüşecektir.
Sayfa 258 - İSTANBUL BİLGİ ÜNİVERSİTESİ YAYINLARIKitabı okudu
Besleyici (bitkisel), duyusal (hayvansal) ve akıllı (insani) ruhlar
Stoacılar evrenin kendisinin bütünü itibariyle canlı, akıllı olduğu gibi onu meydana getiren her şeyin de canlı, akıllı olmak durumunda olduğunu kabul etmek etmek zorundadırlar.
Bu ise her şeyin ruhu olduğu, Platon cu terminolojiyle her şeyin kendi içinde hareket ilkesine sahip olduğu anlamına gelir ki, bu açıdan Stoacılığın kelimenin en gerçek anlamın da bir ruhçuluk (animizm) olduğunu söylememiz mümkündür.
Sayfa 336 - İSTANBUL BİLGİ ÜNİVERSİTESİ YAYINLARIKitabı okudu
HiÇTEN HiÇBİR ŞEY MEYDANA GELMEZ VE HiÇBİR ŞEY YOKLUĞA GiTMEZ
Tüm Antik dönem Yunan filozoflarında olduğu gibi Epikuros için de hiçten, hiçbir şeyin meydana gelmesi mümkün değildir.
Çünkü, böyle bir şey söz konusu olsaydı, bir şeyin var olması için kendisinden meydana geleceği bir şeye ihtiyacı olmaz, her şey her şeyden çıkardı.
Aynı durum yokluğa gidiş için de geçerli olup, hiçbir şey yok olamaz.
Çünkü eğer böyle bir şey mümkün olmuş olsaydı, kendisine ayrışacağı baş ka şeyler olmaksızın her şeyin basit olarak yok olması gerekirdi.
Bu iki durum da, akıl dışı, daha doğrusu deney dışı olduğuna göre var olan bir şey, her zaman var olan başka şeylerden meydana gelir ve yine var olan bir şey, her zaman başka şeylere dönüşür, ayrışır. Oluş ve yokoluş, bu birleşme ve ayrılmadan ibarettir.
Sayfa 87 - İSTANBUL BİLGİ ÜNİVERSİTESİ YAYINLARIKitabı okudu
Ahlaki eylemde Kişi iyi niyet değil de Kuralları öncellerse gerçekte ne olur ?
Kant, ahlaki bir eylemi ahlaki bir eylem yapan şeyin, bu eylemi gerçekleştirmede öznenin kendisinden hareket ettiği 'iyi niyet' olduğunu ve sonuçları ne olursa olsun iyi niyete dayanan bir eylemin iyi bir eylem olduğunu savunur.
Kant için, 'ödeve uygun eylem', dış görünüşü bakımından ödeve uygun görünen, ama aslında öyle olmayan eylemdir. Kant'ın bu konuda verdiği örneği belirtirsek, akıllı bir bakkal kendisinden alışverişe gelen bir çocuğu kandırmanın iyi ününe zarar vereceğini hesaplayabilir ve bundan dolayı ödeve uygun görünen bir davranışta bulunarak çocukları kandırmayabilir. Ama bu, onun bu davranışın gerçekte ahlaki bir davranış olmadığını, çünkü ödevden kaynaklanmadığını, sadece ödeve uygun görünen bir eylem olduğunu gösterir.
Sayfa 407 - İSTANBUL BİLGİ ÜNİVERSİTESİ YAYINLARIKitabı okudu
Stoacılar bu bağlamda, Sokrates'in erdemle mutluluk arasında kurduğu sıkı bağiantıyı kabul ederler.
Sokrates'in ahlak felsefesinin bir başka önemli görüşünü, insan ruhunun özünü teşkil eden şeyin akıl olduğu tezini de paylaşırlar.
Bunun en önemli sonucu olan erdemin esas itibariyle bilgi olduğu yolundaki tezi Stoacılar tarafından tümüyle kabul edilir.
Krizippos bu tezden hareketle kötülüğü veya tutkuları bir bilgi eksikliğine, yanlış görüşe veya yargı kusurlarına indirger.
Sayfa 194 - İSTANBUL BİLGİ ÜNİVERSİTESİ YAYINLARIKitabı okudu
Sevgi kuşatır, Aileyi, Akrabayı, Arkadaşı, İnsanı, Canlıyı, Doğayı
Hierokles diğer insanlara, kendimize duyduğumuz doğal sevginin aynısını gösterme ödevine sahip olduğumuzu vurgular.
İnsanın, merkezinde kendisinin bulunduğu çok küçük bir daireden dışa doğru birbirlerini içeren birden fazla daire içinde yer aldığını, bu dairelerden ikincisinin annebaba, eş ve çocuklardan, üçüncüsünün dede, nine, amca, dayı vb. gibi yakın akrabalardan meydana geldiğini, bu daireleri insanın hemşerilerinden, yurttaşlarından, nihayet diğer bütün insanlardan meydana gelen diğer dairderin takip ettiğini söylerken, onun üzerine düşen görevin dışta bulunan dairelerde yer alan insanları mümkün olduğu kadar daha içteki dairede alması olduğunu belirtir.
Sayfa 391 - İSTANBUL BİLGİ ÜNİVERSİTESİ YAYINLARIKitabı okudu
Ne akıl, ne bilgelik ne de mutluluk kimsenin tekelinde değil
Stoacıların ahlak kuramının temelinde bulunan ruh kuramı ise daha az çatışmacı olup, ahlaki bakımdan daha iyimser bir bakış açısına sahiptir; çünkü o, insan ruhunun özünü sadece aklın oluşturduğu görüşüne dayanmaktadır.
Bu görüşün doğal ahlaki sonucu ise herkesin akıldan pay aldığı için, akıllarını doğru kullanmaları veya doğru akla, sağlıklı akla (right reason) dayanmaları durumunda bütün insanların erdemli ve mutlu olmalarının mümkün olduğu tezi olacaktır.
Sayfa 343 - İSTANBUL BİLGİ ÜNİVERSİTESİ YAYINLARIKitabı okudu
Sokrates; Eğer tek bir şey biliyorsam, o, hiçbir şey bilmediğimdir.
S0KRATES'İ, ONDAN ÖNCE DEMOKRiTOS'U, ANAKSAGORAS'I , EMPEDOKLES'İ VE HEMEN HEMEN TÜM ESKİ FİLOZOFLARI BİLGİSİZLİK İTİRAFINA SÜRÜKLEYEN, KONULARIN KENDiLERiNiN KARANLIKLIĞI İDİ.
BU FİLOZOFLAR HİÇBİR ŞEYİN KAVRANAMAYACAĞINI VEYA ALGILANAMAYACAĞINI VEYA BİLİNEMEYECEGİNİ, DUYULARlN SINIRLI, AKlLLARlN ZAYlF, HAYATLARlN KISA OLDUĞUNU SÖYLEMİŞLERDİ VE DEMOKRiTOS'A GÖRE HAKiKAT DERiNLERDE YATMAKTAYDI; HERŞEY YALNlZCA SANI VE ALIŞKANLlKLAR DÜZEYiNDE KABUL EDiLMEKTEYDi
Sayfa 471 - İSTANBUL BİLGİ ÜNİVERSİTESİ YAYINLARIKitabı okudu