Anneciğime baktım.
Güzel kızıl saçları havaya karışıyor, yavaş yavaş görünmez oluyordu. Gövdesi sanki saydamlaşmıştı. Ellerini tuttum.
“Anne gitme!” diye bağırdım. “Gitme!”
“Gitmiyorum, ben buradayım.” dedi annem.
“Ama artık seni göremiyorum!”
“Şimdilik göremiyorsun. Ben buradayım. Yarın akşam gene gel evladım, seni bekliyorum.” dedi.