Selamlar;
Bir sabah uyanıyorsunuz bir pansiyondasınız ve hafızanız gitmiş... Neredeyim , kimim ben .. Kimlik yok , geçmişe dair iz yok.
.
“Aklın ötesine geçtim sanarsın ki,
Orası kalbin berisidir
O gitmeden insanın başından
Nasıl kalbine döneceksin…”
Bu cümleler aslın da bu kitabın içeriğinden minik tüyo veriyor.İç ses ile anlatım olan kitapları çok seviyorum . Bu 131 sayfayı okurken sıkılmadım. Benliğini , kendini , özünü bulmak için yola çıkan Adem kendini mi arıyor , benliğini mi ?
Kendimizi yapanlar nedir , yaşadıklarımız , acılarımız, kederlerimiz, mutluluğumuz vs vs ... Bunları unutursak bir boşlukta mı oluruz ? Adem böyle bir boşluğa düştü çünkü o kendini unuttu ... Ve kendini bulmak için çıktığı bu kısa yolculukta siz de kendinizi sorgulayabilir ve kendinizi bulabilirsiniz ...
“Elbette dönüştüm, zaman dönüştürür, değiştirir. Bir an önce ben hiçbir şeyden korkmam diyen, bir an sonra korkudan küle dönüşür. Nice güzel ben aşık olmam derde, ne âşık olmam der de, ne âşık olması, aşk olur da çölde kuma dönüşür. Mutluluk bir kıvılcımla tükenir, acı bir tebessümle diner . İnsan değişmem dedikçe değişerek insana dönüşür. Ben de dönüştüm, “ dedim ve sırıttım.
İşte özet bu bu güzel eser size ışık olsun
Kitaplar En İyi Dostlardır