İntikam Ateşi Gönderileri
İntikam Ateşi kitaplarını, İntikam Ateşi sözleri ve alıntılarını, İntikam Ateşi yazarlarını, İntikam Ateşi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Peki koca olmaya uygun özelliklere sahipler mi?"
"Erkek ve bekar olmaları anlamında evet."
Peneolpe'nin gözleri fal taşı gibi açıldı. Michael ciddiydi.
"Ben bu niteliklerden bahsetmiyorum."
" Nitelikler?"
"Bir erkeği iyi bir koca yapan vasıflar."
"Gördüğüm kadarıyla bu konuda uzmansın."
Michael onu taklit ederek kafasını eğdi.
" Beni aydınlatmanı rica edebilir miyim?"
Peneolpe oturduğu yerde doğrularak parmaklarıyla tek tek saymaya başladı.
"Nezaket. Cömertlik. Az da olsa hoş bir mizaç..."
"Az da olsa mı? Yani mesela salı ve perşembe günleri mizacı kötü olabilir mi?"
Peneolpe gözlerini kıstı. "Hoş bir mizaç. " diye tekrar ettikten sonra duraksadı ve ekledi. " Sıcak bir tebessüm. " Kendini tutamayıp atıldı. " Tabii söz konusu sen olduğunda her türlü tebessüm kabulümdür. "
"Yoksa sıkılıyor musun?"
"Neden sıkılayım ki? Evinin duvarlarını seyretmek o kadar zevkli ki."
Sevmemeliydi. O güne kadar sevdiği ne varsa kaybetmişti. Dokunduğu bütün iyi şeyleri mahvetmişti. Onu sevmesinin tek sonucu onu da mahvetmesi olurdu.
Sayfa 264 - NEMESİS KİTAP
“Sans chaperone,” dedi Penelope. “Ben ciddiyim. Geri dönmeliyiz!”
“Hmm, Fransızca söylediğine göre durum gerçekten ciddi olmalı.” dedi Michael.
Sayfa 294Kitabı okudu
Yalanlar… Mükemmel yalanlar…
İnanılası…
Sayfa 205Kitabı okudu
Penelope, “Peki, koca olmaya uygun özelliklere sahipler mi?”
Michael, “Erkek ve bekâr olmaları bakımından evet.”
Sayfa 120Kitabı okudu
Leydi Needham, “Thomas evlenme teklifi etti!”
“Evet, bende oradaydım,” dedi Penelope.
Sayfa 28Kitabı okudu
Sevmemeliydi. O güne kadar sevdiği ne varsa kaybetmişti. Dokunduğu bütün iyi şeyleri mahvetmişti. Onu sevmesinin tek sonucu onu da mahvetmesi olurdu.
Sayfa 264 - Penelope / Michael(Bourne)
İntikam Ateşi
Zihninin derinliklerinde gömülü bir anı çağrılmadan çıkıp gelişermişti: Bir bahçe partisinde gözleri bağlı, ellerini öne doğru uzatmış bir şekilde körebe oynayan küçük Penelope. Çocuklar her yandan seslendikçe Penelope gülerek bir taraftan ötekine dönüyor, sendeleyerek birini ebelemeye çalışıyordu. Michael ve Tommy sessizce yaklaşıp aynı anda adını fısıldamışlardı. Penelope Michael’e doğru dönmüş, onu kolayca yakalayıvermişti; ellerini yanaklarına koyarak kacaman, tatlı bir gülüşle gülümsemiş, yumuşacık bir sesle,
“Michael...” demişti, “...yakaladım seni.”
Nemesis KitapKitabı okudu
"Ne zaman duracağımı bilme konusunda hiçbir zaman iyi olmadım..”
Sevinçten havalara uçulur. Her şeyin değiştiği, mantığın uçup gittiği bir noktaya gelirsin.