İstanbul Geceleri
Samiha Ayverdiİstanbul Geceleri Sözleri ve Alıntıları
İstanbul Geceleri sözleri ve alıntılarını, İstanbul Geceleri kitap alıntılarını, İstanbul Geceleri en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"İstanbul'u sevmezse gönül aşkı ne anlar "
Evet söylemek isteriz, fakat bu cihan gulgulesi içinde bizi dinliyen kimdir ve nerededir?
Geceler, dedim; İstanbul geceleri...
Çekmeyince erbaîni rûzigâr
Gelmemiştir bir zaman evvel bahâr..
Yaşanmakta olan zaman, karakış devresini geçirmeyince bahâr vakti gelmez..
Sayfa 243 - kubbealtı
Evet söylemek isteriz, fakat bu cihan gulgulesi içinde bizi dinliyen kimdir ve nerededir?
Evet bir geçmek, eskimek vâki ise, o, zamana değil bize ait..
Eskiden bir hıyâbân olan has bahçeler, gülistanlar neden şimdi bir mezbele?
Mâhsın mehden güzelsin belki ammâ neyleyim. Âh bir şeb burc-ı âgūşumda tâbân olmadın...
Aysın, aydan güzelsin belki ammâ neyleyim. Âh bir gece kucağımın burcunda parlamadın...
Sayfa 200 - kubbealtı
"...Ey insaf, seni neden kaybettik? Ey mâzî, seni neden unuttuk? Ey sevgi, sana neden yüz çevirdik?
Yoksa karanlıkta, düşman diye dostunu vuran bedbaht gibi, biz de hodgâmlığa, cehâlete ve taassuba indireceğimiz kılıcı, bu mübârek başlara mı vurduk?”
Amma ne hazin ki, güzelliği görmek imtiyaz ve nasibi dahî, bu günkü insanın kaybettiği mânevî hazineler arasındadır.
Aminlerle güvey koymak, Besmele ile mektebe başlamak fena mı idi? Fena mı idi o ana sevgisi, baba saygısı ki, hayat boyunca insafı, fedakarlığı hasbiliği geliştirir, selamete yol açar, muhataraları önler, doğruluğun temel taşını örerdi?
Doğmadan yaşadığımız hâtıralar, hâtıraların temel taşı olan sevgiler, sevgilerimizin kollarından taşmış heyecanlar, bir meşalenin parçalanmayan şavkı gibi bizi ebediyet boyunca takip eder, teftiş eder, okşar, kollar ve hükmüne baş eğdirir.
O İstanbul ki Fuzûli buraya hayran olmuş, bize, ölmez aşkın ölmez heyecanlarını yazıp bırakmıştır. Her söylenmezi söylemiş, aşk meydanının her köşesinde at koşturmuştur.
Olur ruhsârına gün lâ'line gülberg-i ter âşık
Sana eksik değil gökteniner yerden biter âşık
Sayfa 30Kitabı okudu
Belki de İstanbul'a çarpan sillelerin en yamanı, âileye isabet eden ok olmuştur ve lâdes tutuşan çocuklar gibi hep aldatmak ve aldanmak endîşesi ile yaşamaya başlayıp, îmanına taassup, zevkine taklit, mertliğine kahpelik, doğruluğuna hile, efendiliğine dalkavukluk, gurûruruna sünepelik, kazancına bezirganlık, hasbîliğine menfaat, bir illet gibi bulaşmaya başlayıp, bu illeti şifalandırmak isteyenlerin de başlarını gene şahsî kaygılarla illetlenmiş korkunç bir menfaat endişesi kese kese İstanbul medeniyeti göçtü. Evet göçüp gitti.
Sayfa 24Kitabı okudu