Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Kaos'un Kutsal Kitabı
Albert CaracoYüksek Puanlı Kaos'un Kutsal Kitabı Yorumları ve İncelemeleri
Yüksek Puanlı Kaos'un Kutsal Kitabı sözleri ve alıntılarını, yüksek puanlı Kaos'un Kutsal Kitabı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Tanrım!
Kaos bir din olsa, kutsal kitabı bu olurdu herhalde. Manik ve depresif duyguları alevlendiriyor, kehanet dolu cümleleriyle, kendini kaosun peygamberi ilan eden Albert Caraco!
Ve bunu öyle bir yapıyor ki, kitabı yıllar önce yazılmamış sanki, çünkü bu kadar dogru ve yerinde tespitler, öngörüler ürkütücü.
Ben okurken her paragrafın altını çizdim neredeyse.
Tam benim Yerlaltı Edebiyatı tanımıma uyan bir kitap oldu, küçük kutsal kitap.
Yazarın hayatına da merak uyandırdı, ailesinin Osmanlı Devleti'nden gediğini okuyuncada pek şaşırdım tabi. Kendiside İstanbul'da doğmuş. Kimisi önyargı diyebilir ama böyle açık bir kalem o yıllarda İstanbul'da yaşamaya devam etse böyle özgürce düşüncelerini kaleme alabilir miydi bilemiyorum. Neyse ki Paris'e göç etmişler.
Benimde çokça ilgilendiğim, nihilizmin elçisi artık Caraco benim icin.
Nihilizm disinda etik, politika, sanat, estetik, din, kötümserlik, varoluşçuluk, din ve edebiyat hakkında, tonla kehanette bulunmus bu kutsal kitabında ilan-ı peygamber.
Yazıları Nazi baskısından ve yaşamındaki olaylardan çok etkilenmiş, annesi ve babası öldükten sonra hiçbir yazısını kitap haline getiremeden intihar etmiş. E bir hayatta bir kitaba ancak bu kadar uyabilirdi. Kaosun Kutsal Kitabı, ölümünden sonra yayımlandığı için daha bir kutsal. Yaratıcısı olduğu, Post Mortem'de listeme eklendi, okunmak için bekliyor.
Caraco'yu Saygıyla anıyorum. Umarım okunduğunu hissediyorsundur.
Caraconun satırlarında yoğun olarak nietzsche'yi yani nihilizmi(hiççilik)görürsünüz.Ama bence uslup açısından caraco daha etkileyici gibi nietzche'nin kitaplarında durum tespitleri ve temellendirmeleri varken caraco'nun kitaplarında bir haykırış vardır,nihilizmi bilmenin ötesinde ona iman eden bir adamın bir peygamberin(kaosun peygamber)haykırışı vardır.
Kitapta net olarak aklımda kalan üç husus var.
1-üreyenler,nufusu çoğaltanlar ezilmesi gereken böceklerdir.
2-dünya zamanla bir şantiye haline gelecek.
3-artık birşeyleri değiştirmek çok zor.
20. Yüzyılın peygamberi olarak niteliyor yazar kendini. Nihilizmin en diplerinde gezdiğini anlıyorsunuz okuduğunuz her satırda. Yalnız şu bi gerçek ki her sayfasında not tutulası bir kitap. Değindiği konular ve kurduğu cümleler o kadar derin ki, kafayı bu denli kaos ile bozmuş birinden de bu beklenirdi zaten. Kökeni İstanbul'a kadar dayanan bu yazarın intihar ile sonlanan hayatı ise ilginç detaylardan bazıları sadece.
Sizin için yaşamı yaşanılır kılan her şeyi yitirmeye başladığınızda, gireceğimiz ruh halinin resmini çizer. Çizmekle kalmaz kitabın içeriğinin hakkını veren intiharıyla da size yazdıklarının kendinde tutarlılığını ispat eder. Karamsarlıkta kendinizi buluyorsanız, size iyi bir dost olacaktır bu kitap.
Gerek Nietzsche gerekse Celine’i sevdiğim gibi Caraco da çok sevdiğim hatip oldu. Nedenine gelince üçü de şair ruhlu vahyi bize ileten peygamberlerdir. Şekil olarak muhammed ya da isa’dan bir farkları yok ama esas açısından çağa ayak uyduran insanı kölelikten uyandıran bir zihniyeti aşılama istekleri vardır.
Yine bu üç yazar da kitlelerin aptallığını belirtir ve onlara seslenmez. Düzeni ve ahlakın perdesini indirirler. Ahlakın yitik kitleyi uyuşturan düzen savunucusu ve bayağı, aynı ölçüde yozlaştıran kötülüğünün farkındadırlar.
Lafı uzatmayalım çok üremeyin arkadaşlar, yazarın dediği gibi yoksulların üremesi suçtur ve sefalet doğurur.
SERT BİR TOKAT ETKİSİ.
Bu nasıl bir kitap böyle diye çığlık atmak istedim bitirdiğimde. Okuyanlar da az çok benimle aynı düşünceleri hissederler diye düşünüyorum. İnanılmaz gerçekten (!) Kitabı bitirmesi de aşması da binbir zahmet. Bangır bangır felaket tellallığı mı yapıyor dersiniz yoksa bunlar gerçekten doğru ama biz insanlık olarak kabullenmeye mi korkuyoruz belirsiz. Kendini 20. yüzyılın son kahin peygamberi olarak tanımlayan yazarımızın dile getirdikleri pek yenilir yutulur cinsten değil. “… daha zekice imkanlara sahip olurken giderek daha aptallaşıyoruz” derken aslında çağın ve teknolojinin son derece gelişmiş olmasına rağmen insanlık ve insanca davranışlar söz konusu olduğunda ilkelliği hâlâ elden bırakamıyoruz. Aşamıyoruz sanırım. Aşılamayanlar da bir dağ oluyor ve her zaman karşımızda dimdik durmayı başarıyorlar. Ölümlerin, ihanetin, yalanın soğukluğunun veya bütün kötülüklüklerin, haksızlıkların, zalimliğin insanın mayasından olduğuna değinirken bir o kadar da kaçınılmaz olduğuna dair kaotik bir söylem bu kitap. Olmuş olanları, olacakları veyahutta olması gerekenleri yüzümüze tokat sertliğinde çarpıyor. Karamsarlığın berraklığında yeryüzüne, çarpık kentleşmeden, önü alınamaz üremelere, yığınlaşmış betonlardan böcekleşmiş onlara… Yine insana dair ama insanın çok ötesinde bir lanet.