Karanfilli Hikaye / Toplu Öyküler 1
Tarık Dursun K.En Eski Karanfilli Hikaye / Toplu Öyküler 1 Gönderileri
En Eski Karanfilli Hikaye / Toplu Öyküler 1 kitaplarını, en eski Karanfilli Hikaye / Toplu Öyküler 1 sözleri ve alıntılarını, en eski Karanfilli Hikaye / Toplu Öyküler 1 yazarlarını, en eski Karanfilli Hikaye / Toplu Öyküler 1 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Hiç..." dedi. "Sonrası hiç!"
Sayfa 249 - YKYKitabı okudu
Sevmek Diye Bir Şey
İkimiz birlikte burdan çıkacağız, hemencecik kapı önünde ayrılacağız. O andan başlayarak iki yabancıyız artık. Karanlığa gömülü, düzen dışı bir ışık yokluğunda yüzen kalabalıkların yabancılığını karşılıklı duyacağız. İki yarım yabancı gibi kısa, kuru bir allahaısmarladık, bir güle güle ile ayrılacağız. Bir daha da birbirimizi hiç görmeyeceğiz. Görsek bile, görmezlikten geleceğiz. Birbirlerini artık hiç tanımayan, tanımayacak iki ayrı, bölünmüş iki kişi olacağız...
Sayfa 249 - YKYKitabı okudu
"... Benim ne yaptığımdan ona ne, peki? Artık hiçbir davranışım onu ilgilendirmez. Ne yapıyorsam yapıyorum. Ne yapıyorsam... Onu seviyorum. İşte bunu yapıyorum. Söylesem, güler. Seni seviyorum dediğinde, ben de ona gülüyordum. Çok gülünç geliyordu bana. Seni seviyorum, seni seviyorum! Bu iki keline, bu iki kelimelik havada bir cümle, bir kadının ağzında çoğalıyor, gülünçlüğünü büyütüyor, arttırıyor. Geri dönülmez çocuksuluğuna, kadınsılığına -ne kadar yoksul, ne kadar acınacak bir kadın yanıdır o- aç hayvan yanına... Onunki kadar kendiminkine... Kendiminkilere..."
Sayfa 251 - YKYKitabı okudu
"... Kapıda karşılandığında ona kim karanfil getirecek bir daha? Hiç kimse. Onun karanfil sevdiğini bir tek ben biliyordum. Benim karanfil getirmeyi sevdiğimi de bir tek o biliyordu."
Sayfa 252 - YKYKitabı okudu
Sevmek Diye Bir Şey
İşte elimi sıkıyor. Gözleri yok. Ağzı bir incir gibi buruşuk. Artık öpülmez, biliyorum. İşte...
Sayfa 253 - YKYKitabı okudu