Kenarda
Ayhan GeçginKenarda Sözleri ve Alıntıları
Kenarda sözleri ve alıntılarını, Kenarda kitap alıntılarını, Kenarda en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yaşayan onlardı. O ise yaşamıyordu. Onların bir yaşamı vardı. Onunsa henüz bir yaşamı yoktu. Yaşamaya daha başlamamıştı bile. Yașamı ilerideydi, belirsiz bir uzaklığın öte tarafında yaratılmak için onu bekliyordu.
Böylece bir yaşam beklentisi bütün yaşamların içini oyup duruyor, kemiriyordu. Yaşam burada, șimdi olup bitiyordu ama ne onun ne de bir başkasının başından geçiyordu.
-Bir an yaşamda yanlış, haksız hiçbir şeyin olmadığını açıklıkla kavradı. Yaşam bütünüyle haklıydı. Yalnızca, yaşamak, doğmak, zamanın akışına katılmakla her canlı hiçbir zaman, hiçbir şey tarafından yargılanamayacak haklılığını kazanıyordu.
Dünya pencereden göründüğü kadardı…
Sayfa 18
"Okumakla bu sınırlı dünyadan öteye bir geçit açılmış, başka bir dünyaya, içinde yaşamak, soluk alıp vermek için kendisinin de değişmek, yeniden oluşmak zorunda olduğu, ailesinin hiç bilmediği belki daha önce hiç kimsenin bilmediği, yalnızca kendisinin bilebileceği yeni bir dünyaya girivermişti."
Sayfa 39 - Metis YayınlarıKitabı okudu
Bilmediği topraklarda sürgüne yollanmış biri gibi duyuyordu kendini ama bu kez sürgün yeri doğduğu yerdi. Doğduğu yerde sürgündü. Bir bağı yoktu. Bir varlıktan yoksunken onu ne bağlayabilirdi, burada oluşunu ne açıklayabilirdi.
Metis YayınlarıKitabı okudu
-Çoktan yitmiş bir şeyin yeniden yitirilişi bir çağrıya dönüşüyordu, böylece geçmiş bir kez daha kendini çöl benzeri gelecek olarak parçalanmak üzere yeniden yayıyordu.
yaşamı çok önceden bitmişti, aniden derinleşen bir yar gibi yaşamayı çoktan kesmişti. şimdi geçip giden, akıp duran hayalet sokaklarda dolaşıyor, hayali sokakları aşındırıyordu.
Metis Yayınları
yaşam çok önceden bitmişti, aniden derinleşen bir yar gibi yaşamayı çoktan kesmişti. şimdi geçip giden, akıp duran hayaletler hayalet sokaklarda dolaşıyor, hayali sokakları aşındırıyorlardı.
bir an güneş bütün keskinliğiyle parlıyor, beklenen gerçekleşir gibi oluyor, yaşam en canlı, açık saf haline bürünüyordu, bu haliyle onu kavramaya yaklaşıyor ama yalnızca bir an sürüyordu bu..
Metis Yayınları
-Her an kendi geçişini içinde saklayarak sonsuzluk hakkını kazanıyordu.
Zaman kendini oyup duruyordu. Sonunda oyarak içini dışına çıkardı, kendini yiyip bitirdi.
Zaman sanki hiç yaşanmamış bir yaşamı eksilterek geçiyordu.
Sayfa 19
Mezarlık; Boşalmış bedenlerin atıldığı öğütme aygıtıydı..her bir ölü bir öncekilerin üstüne atılıp buna benzer toplu mezarlarda toprağın gücüyle öğütülüyordu.
Sayfa 21
Bütün yaşamı boyunca bir şey mi beklemişti? Kesin ve son darbeyi indirecek, kapanmayan çemberi kapatacak, ona doğru yaklaşan bir şeyi?
Sayfa 48