Milner kalkistigi kisisel deneyde insan olmaya, kendini aramaya, bilmeye dair evrensel denebilecek sonuclara ulasiyor. Kitapta beni etkileyen sey ulastigi sonuclardan ziyade bu sureci aktarisiydi. Kurgu disi bir metin olmasina ragmen kendimi karakterle yani yazarla ozdeslerirken buldum ara ara. Belki yazarin kadin olusunun bunda payi coktur, bilemiyorum. Ifadeleri, ifade edis sekli oldukca samimi, takip edilebilir ve gercekci. Saniyorum ki bir sure sonra tekrar elime alip goz gezdirmeyi isteyecegim. Okumaktan epey keyif aldim.
