"Çünkü mutluluk hissi ne olursa olsun, tekrar üretilebilir bir şey değildir. Bir düğmeye basıp çağrılamaz. Bu durum paradoksal bir biçimde ağrı, acı ve sıkıntılar için geçerli değildir."
Kıymık
Merhabalar... Beni benden alan bir alıntıyla başlamak istiyorum.
Yani kitap sürükleyici devam ediyo, biraz da kafa karıştırıcı. Güzel denilebilir ama sonunu böyle beklemiyodum, basit kaldı. Ruh kırıcıdan daha iyiydi fakat yazarın diğer kitaplarından aşağıda kalmıştı. Okunabilir.
Bu yazarın insan beyniyle ilgili ciddi sıkıntıları var okumuş olduğum 3 kitabının 2 si unutkanlık hafıza silme ve süpürme ile ilgili ama çıktı içim çıktı acaba diyorum ki yazdığı romanların konusunu mu unutuyor ciddi ciddi öyleyse okuyucu kitlesi için büyük sıkıntı şişti içim şişti yani konu bulamamışta yine yeni yeniden hafıza silme olayına kadar giden kendini tekrar eden bir tekrarlayış var romanda halbuki gelecek vaat ediyordu nezdimde kendisi :/
Kitabın ilk sayfasından son sayfasına kadar ağzım açık bir şekilde okudum. Daha önce hiçbir kitapta böyle bir şey yaşamamıştım. Gerçeklik algımı yitirdim gerçekten. Konusundan bahsetmeyeceğim zaten her yerde bulabilirsiniz. Ancak bu kitap neydi böyle ? Kitap bitti ama ben etkisinden asla çıkamadım. Yazar nasıl her sayfada şoka uğratıp bir sonraki sayfada o şoka uğrattığı konularla da şoka uğratabildi? Bu nasıl mükemmel bir kalem ve yetenek gerçekten. Yazardan okuduğum ilk kitaptı ancak kurgusuna aşık oldum. Bir de bu kitabı diğer kitaplarına göre daha düşük bulanlar olmuş. Bu ortalamanın altındaki haliyse diğer kitapları düşünemiyorum. İlk 100 sayfa aşırı iyiydi sonra kötüye gidiyor diye düşündüm tahminlerim doğru çıkıyor gibiydi sonunda yine ters köşe oldum. 2 puan kırmamın sebebi istediğim gibi bitmemesiydi. Psikolojik gerilim seviyorsanız kesinlikle okuyunnn!