Modern klasikleri bitirme hayalim var, o yüzden William Golding okumaya çalışıyorum. Bu okuduğum ikinci kitabı. Yazarın tanrısal anlatım biçimini yani kişilerin iç dünyasını gözler önüne sererek anlatıyor bu kitabı. Özellikle Jocelin karakteri. Kitabı okurken zorlandım açıkçası biraz çünkü çok fazla dini terim vardı. Sembolik anlatım olması beni biraz yordu. Kitap biraz kendini tekrarladı, okurken sıkıldım ama sonunu beklenmedik şekilde bitirmesi beni mutlu etti. Herkes farklı anlamlar çıkarabilir bu kitaptan, ben bu kitapta belirlediğimiz amaçları gerçekleştirmek için(kitapta Jocelin'in kule için yaptıkları, emekleri) insanı nasıl farklı bir kişiliğe bürüdüğü, hırsın insanı yaptıklarının farkında olmayacak seviyeye getirebileceğini gördüm. Beni yormasına değen bir kitap oldu, kafanızın sakin olduğu ve zamanınızın olduğu bir zaman okumalısınız.
