"Bir insan yatağında acı çekerken,
Akıp gidiyordu umursamaz saatler.
Oysa boşuna bekliyordu, bir emi, bir merhemi,
Acısını dindirecek dost sözlerini.
Ama hasta insan, çektiği acının umarsız olduğunu
Anladığı zaman,
Umutsuzluk onu yatıştırdı,
Olmesi gerekiyordu;
Bıraktı kendine bakımı ve gerı çevirdi yardımı. "