Kültür Endüstrisi - Kültür Yönetimi
Theodor W. AdornoKültür Endüstrisi - Kültür Yönetimi Gönderileri
Kültür Endüstrisi - Kültür Yönetimi kitaplarını, Kültür Endüstrisi - Kültür Yönetimi sözleri ve alıntılarını, Kültür Endüstrisi - Kültür Yönetimi yazarlarını, Kültür Endüstrisi - Kültür Yönetimi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Güldürmek, insanları mutlu olduklarına inandıran bir aldatma aracıdır…”
"Yanlış yaşam doğru yaşanamaz.."
Demişti Adorno diğer bir kitabında....
"Çekilişte dünya seyahati kazanma umutlarının suya düşmesi, seyahatin izleyeceği güzergâhta çekilen birebir fotoğrafların yarattığı hayal kırıklığına karşılık gelir..."
"Toplum umutsuz insanlardan oluşur..."
Kültür endüstrisinin pekiştirdigi düzen kavramları her zaman statükonun kavramlarıdır.
Kültür endüstrisinin tüm pratigi, kar güdüsünü zihinsel yapılara tüm çıplaklığıyla aktarır.
Sanatsal yeniliklerin pervasızlıgı, kibirli bir kaygısızlıkla birleşmiştir.
Astroloji sütunları, okuru, yapıp ettikleri aracılıgıyla genellikle koşulları degiştirebilecek belirsiz bir güç konumuna yerleştirerek onun narsisizmini besler.
Kültür endüstrisi, kültür mallarını, sergi ya da konserleri televizyonda ya da
radyoda, "bedava", "amme hizmeti" kisvesinde sunarak bu durumu tersine çevirir. Oysa bunların bedeli, emekçi kitleler tarafından zaten çoktan ödenmiştir.
Modern öncesi dönemin sanatı gerçekligi degiştirmeyi ümit ediyordu, oysa özerk sanat, sınıflı bir toplumda kafa emegi ile kol emegi arasındaki bölünmenin mükemmel örnegidir.
Adorno'ya göre Batı rasyonalizminin gerçekleşmesini sosyalizm değil faşizm temsil eder, çünkü aklın bütünleştirme ve birleştirme yoluyla tahakküm kurmasını devam ettirir.
Herkes bir yedektir ya da birey olarak, yeri kesinlikle doldurulabilir, salt bir hiçliktir.
Sayfa 80Kitabı okudu
Hükmedilenlerin, hükmedenlerce dayatılan ahlakı onlardan fazla ciddiye alması gibi, günümüzün aldatılan kitleleri de başarı mitine gerçekten başarılı olmuş kişilerden çok daha fazla kapılırlar.
Sayfa 64Kitabı okudu
Sosyal bilimler kehanette bulunmaz öngörür bu da ispatı, yıl 1944
Teknik mecralar da kendi içlerinde amansız bir aynılığa zorlanır. Televizyon, radyoyla sinemanın sentezini hedefler. Bu hedef, tarafların çıkarları tam olarak örtüşmediği sürece geciktirilir. Ama bu sentezin sınırsız olanakları, estetik malzemenin yoksullaşmasını şimdiden öyle radikal bir biçimde vaat eder ki, endüstrileşmiş kültür ürünlerinin tümü üstün körü gizlenen özdeşliklerinin zaferini neredeyse yarın açıkça ilan edebilecek gibidir.
Sayfa 52Kitabı okudu