Bilinç akışı tekniğinin en önemli önderlerinden olan ve ünlü "the past isn't ever dead, it isn't even past" sözünün sahibi Nobel ödüllü yazar Faulkner, bu kitapta isminden de anlaşıldığı üzere bizler için tüm kötülüklerden uzak kutsal sığınak kavramının var olabilme ihtimali var mıdır sorusu üzerinde yoğunlaşıyor. Herhangi bir kronik sıralamanın görülmediği kitapta karakterlerin kafalarında olup biten dusuncelerden çıkarım yapmaya zorluyor okuyucuyu. Uzun zaman önce okuduğum bu kitapta hatırladığım en önemli detay ise olay akışını kestirmesek de sahnelerin tüm canlılığı ve vuruculugu ile kötüluk kavramının ne kadar çarpıcı ve öznel olabilecegi idi. Bu karakter nasil bu tepkiyi verebilir diye defalarca soka girdiğimi hatırlıyorum.. Diyalektik gereği iyilik ve kötülük kavramını karanlık atmosferinde öyle güzel işliyor ki, kötülügün akışkan yapısını, gerçeklik kavramının ne olduğunu, var olup olmadığını sorgulatiyor, aslında iyilik ve kötülüğü de gerçekliği de kendi kendimize inşa etmemiz gerektiği sonucuna varmamizi sağlıyor.
