Acıyan yerlerimiz. Uğradığımız haksızlıklar, anlam veremediğimiz adaletsizlik. Bitimlerimiz, tükenişlerimiz. Dayanılır gibi değil. İyi de neye göre! Acılarınızla aynı düzlemden tuttuğunuz bir bakış noktasına göre.
Kalp kazanırken cümle kaybetti. Kalp kendini tuttukça cümle kendini ele verdi. Kelâm yitirmekten kalp bulmaktan geldi. Cümle, güzellikle muhabbeti kelâm suretinde oyalarken kalp çoktan seferdeydi...
Bir kez olsun, kuyu başına gelmemiş olan, kuyudan kurtulmuş olmakla nasıl onansın? Züleyha’nın önünde bir kuyu açılmalı ki Züleyha kuyuya önce düşsün, sonra çıksın...