"Gençken, Trophinous'un mağarasında gülmeyi unuttum; yaşlanınca gözlerimi açtım ve o an gülmeye başladım ve o zamandan bu yana da gülüyorum. Hayatın anlamı geçinmek, hedefi de yüksek bir mevki edinmekti; aşkın rüyası mirasyedi bir kadınla evlenmekti; dostluğun nimeti dar günde yardım almaktı; bilgelik çoğunluğun olmasını istediği şeydi; cesaret on papel kaybetme riskini almaktı; şefkat sofra başındayken, 'Masaya buyurun.' demekti; dindarlık senede bir komünyona katılmaktı. Bunu gördüm ve kahkahalarla güldüm."
Dünyada sadece 42,5 yıl kalmış olan Kierkegaard'ın 'yaşlanmak' ile neyi kast ettiğini bilmiyorum, tahminimce 25 yaşından sonraki yaşam döneminden bahsediyor.
Kitaptan bahsedelim; öncelikle söylemek gereken şudur ki, Kierkegaard'ın okuması en kolay ve defalarca tekrardan okunabilecek kitabı. Meseller, Batı yazın dünyasında çok önemli yer tutar, Kierkegaard da bunları en yoğun, en anlamlı şekilde kullanan yazardır. "Kıssadan hisse" diyebileceğimiz meselleri biz de sıklıkla kullansak da yazın kültürümüzde çok geçmezler.
Bu kitapta 80'den fazla mesel yer alıyor. Üstad, başta bir soru soruyor ve onu açıklamak için felsefi terimlerle boğmak yerine hikâyelerle, benzetmelerle çok iyi bir tat veriyor.
Bu arada, kitabın çevirmeni Osman Çakmak, daha sonra "Konuşmanın İmkansızlığı Üzerine İki Diyalog" isimli bir kitap yazmıştır. İlişkili olmasa da, bu kitabı çevirmiş olmak, ona önemli bir zenginlik kazandırmıştır diye düşünüyorum.
