(Öncelikle şunu yazmak istiyorum okuyan olursa diye, burda yaptığım incelemeler edebi bir inceleme değildir. Bu platformu ilerde okuduğum kitapları hatırlamak, başka birinden feyz alıp daha çok kitap okumak için kullanıyorum.)
Bu kitap tam olarak şuan şu zamanda yaşadığımız bu salgın döneminde aslında ne kadar da yanlışlar yaptığımızı gösteriyor bana. Onca güzel sofralarımız harap edilmiş, batılılaşma adı altında köydeki teyzemin sofrasına kadar girmiş bir zihniyet artık damarlarımızda virüs olarak geziyor. Köy sofralarına gelen eğri büğrü domatesin ayıp olduğu ama nedense dıştan bakınca rengi kıpkırmızı içi bembeyaz şekli muazzam domatesin kıymetli olduğu zamandayız. Çok üzgünüm. Nice doğru şeyi yanlış diye çöpe atmışız, eski diye çürütmüşüz, faydasız diye yok etmişiz. O köydeki teyzem dediğim teyzem , 64 yıllık ömründe günübirlik veya birkaç gün çocuklarını ziyaret vs dışında şehirde hayat geçirmemiş bahçede tarlada son ayına kadar çalışmış doğal yaşamın en bilinen örneği olarak bildiğim ama işte hep yukarıda bahsettiğim o mahvettiğimiz gıdalar maddeler yüzünden 40 günde gelişen bir kanser ile hayatını kaybetti. Düşünün ki biz hiç köy hayatı görmemişiz... Peki ya biz?
