Onlar ümidin düşmanıdır, sevgilim,
akar suyun, meyve çağında ağacın,
serpilip gelişen hayatın düşmanı.
Çünkü ölüm vurdu damgasını alınlarına: - çürüyen diş, dökülen et -, bir daha geri dönmemek üzre yıkılıp gidecekler.
Ve elbette ki, sevgilim, elbet, dolaşacaktır elini kolunu sallaya sallaya, dolaşacaktır
en şanlı elbisesiyle:
işçi tulumuyla bu güzelim memlekette hürriyet ...