Öne Çıkan Nûbihar Dergisi - Sayı 104 kitaplarını, öne çıkan Nûbihar Dergisi - Sayı 104 sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Nûbihar Dergisi - Sayı 104 yazarlarını, öne çıkan Nûbihar Dergisi - Sayı 104 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Rûyê te çeleng e lêvên te gulreng
çavên te stran in lê, bê gotin û deng
çermê te spêde ye binê wî de tav
Lamên te rohelat spehî yî bê nav
Lêva te sûlava maç û ramûsan
Bi sînga te dilê min çiqas kamiran
Min ke Mecnun bim ey refîqan Leyla ebê Leyla nebê?
`Erzî ken tû çawî Leyla Leylayî key wa ebê?
Min ewa sûtawim û birjam bo nîgay çawî reşî
Bû xil û bê lutfî cenabîşî hetakey wa ebê?
Xunçeyî darî heyatim wa xerîke sîs ebê
`Erzî ken sirwey nesîmî lutfî key ber pa ebê?
Laşekey xestew zebûnim bû be kogayî derd û êş
Pêm billên tuxwa xezêney rehmî ew
Dilketî me, dîl im ez, dotmîr û fermandarî tu!
Sal û hîv herdem tu î, hem rovejîn hem rohilat,
Dîl im ez, dîla welatî; ez jî qurbana te me,
Gewre ye hêvîn û jîn, lê gewretir al û welat!..
"carekê kodik rijiyaye
ez çi bikim"
xwe davêjime bextê gund û bajaran
li etaran digerim
ka namûs bi çi tê firotan
patexwer bi kîjan kumê patekirî digerin
xîret û rûmet li poxanan bi çi biha ye
bi eniya me ve zeliqiye
me para xwe
ji teniya reş girtiye
xwirînî bi xwînê daqurtandin
bo firavînê goştê me bi êgir qelandin
şîva me qêrînên dayikan e
li hesargehan di şivakên bêxîretiyê de
dest davêjên namûsa wan
li paşîva hewarê hêviyên xav dane ser kefa destan
wa yê herkes li ser kêfa xwe rûniştiye
were rûnê li tenişta min
para me jî ev e
Ji me xwîn rijandin her dan
em êşa xwe bixwin dayê...
Pehîz e dil pehîz e
Dinê tarî bi zîze
Pelên daran girîn in
Cendekên wan birîn in
Gul ne xwîne bi xwîn e
Wek birîna hevîn e
Pelên daran li deştê
Qey eskerên şiketê-î
Dîlbera lêv şekir
gulçik sor
Derê dilê min vekir
hate jor
Sîng zozan çav bihar
xwîna mêra li ser dane
Dilê xorta li ser har
qedr û qiymet nizane
Li çav binêrî dibê bese
ji awirên wê bitirsî
Jê bipirsî bê kese
bişrek nade tu kesî
Li ser hev çû sal û zeman
pîr ne bû ev bêîman
Mala bavê jê re bû mezel
kêlika wê balgîvê qesel
Taca keyan li ser seran çi zêrîn e
Zulfên sohrab reng agirê Zerduşîn e
Mijgul tîr in ebrû kevan Rustemîn e
Hesreta te dilê min de sed birîn e
Ji kilê sûphanî ew çav xeyîdîne
Ewrê ezmanê çavê te pir tanne,
Hêsir tên xwar li min wek şop û lehîne
Sed hezar sir û pirs te de vêşartîne
Westiyam di rêça te de tu nabîne
Gelek geriyam lê qet bersîv min nedîne
Dîlan veke rastê ji te bi hêvîme
Pir bêhalim kalê teyî qûrdîsîm e.
Kevana şikestî tîr berdaye dil
Ji bo çavê xezalek ser daye dil
Xwîna sor niqutî ji pelê gulê
Ji baskê xwe birîndar e bilbil
Bisk û xal ketine tayê li ber bayê
Ji awirên tûj xewa çû êdî nayê
Perişan û melûl e ji kulên gulê
Bi daxa dilê jar evîndar e bilbil
Tu barê xwe giran dikî bi vê hewayê
Mora Silêman û Xizneyên Bexdayê
Çol û çiya şîn bûne welat rêlên gulê
Li gulîstana bindest zarîndar e bilbil
Bilbilê azad im çi bikim bi text û serayê
Ev bêbext min dîn kir berdam dinyayê
Bûma pêtiyek biketima dilê gulê
Ji kezeba peritî diqîre, axîndar e bilbil