Nietzsche: Eylem Ödevi
İsmet Zeki EyüboğluEn Eski Nietzsche: Eylem Ödevi Sözleri ve Alıntıları
En Eski Nietzsche: Eylem Ödevi sözleri ve alıntılarını, en eski Nietzsche: Eylem Ödevi kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Okunası
«Ey zavallı halk! Bir falcı gibi başıboş dolaştım bu ülkede. Senin çağında; ben suçlu, sizler de benim yargıçlarımmışsınız sanki. Saklanmak, başka biçimlere girmek zorunda kalmışsam benim suçum ne? Bir bakın kız kardeşim sanata. Benimki gibi onun durumu da. Yabanlar içine düştük. Bilmiyoruz kendimizi nasıl kurtaracağımızı. Doğrudur, evet, hakkınız vardır diyemeyiz biz. Gün olur, bizi haklı bulan yargıçlar, sizin için de verecek yargılarını, şöyle diyecekler size de: Kültürünüz olsun önce, ancak ondan sonra anlayabilirsiniz felsefenin ne istediğini,' neler yapabileceğini...»
Nietzche için önemli olan, yeniyi, özlüyü bulmak, birtakım düşünce çığırlannın değişmez ölçülerine bağlanmamaktır. Yeni olan özdedir, sürekli bir değişim, gelişim içindedir
1889 yılında, artık eski düşünür, ozan, bilgin, bilge Nietzsche yoktur. Kırk beş yıllık yaşantı, birdenbire kopmuş, geçmiş unutulmuştur.
Nietzsche, sevdiğini bütün ölçülerin üstünde bir bağlılıkla sever, sevmediğine karşı yine bu aşırı tutumla davranır.
İnsan, anlaşılmak, anlatılmak istenmiyor, yalnız «yorumlanıyor».
Charles Darwin - Evrim Teorisi
Charles Darwin, bütün çağı etkiledi. İnsanla ilgili dinci görüşleri, Havva ile Âdem masalını, insanın özel bir özenle yaratılmışlığı, özünün göklerden geldiği inancını temelinden sarstı.
Tanrı Öldü, Onu Biz Öldürdük.
Artık, evreni tanrılar değil, kendi özünü kuran yasalar yönetiyor. Tanrılarla evren arasındaki eski bağlar kopmuş, insan kendini bir boşlukta sezer gibidir. Bu sınırsız boşluğun yarattığı bir korku var insanın yüreğinde.
Tarih, gerçek anlamda, bir başarılar akışı, yaratmalar dizisidir Nietzsche’ye göre.
«Tarihi yalnız güçlü kişiler taşıyabilir, tarih güçsüzleri büsbütün siler atar.»
Nietzsche'ye Göre Tarih
Tarih, işlediği konulara göre siyasal tarih, sanat tarihi, felsefe tarihi, dinler tarihi gibi değişik adlar alıyordu. Nietzsche için, bunlar gerçek tarih değildir. Öze değil, yüzden oluşlara bakar, onları yorumlamakla yetinirler. Böyle bir tarih, insan düşüncesini geliştirmez, ona elle tutulur bir yarar sağlamaz. Yalnız insanı eğlendirir, ona bir öykü tadı verir. Boşuna gün geçirmesine, sığ, anlamsız kalmasına yol açar kişinin.