Bir çok öykünün kesiştiği ve bir romana dönüştüğü izlenimini veriyor kitap boyunca. Bazen “bu da kim?” diyorsunuz, olmadık bir yerde olmadık bir kahraman çıkıyor ortaya. Hani yardımcı karakterler baş karakterin hikayesini güçlendirmek için yaratılır ya, bu romanda öyle değil. Kimse kimse için yaratılmamış, herkesin kendi hikayesi için bu romanda olduğu belli. Bence kitabın en etkileyici yanı buydu.