Ölmeyi Bilen Adam - Muhsin Ertuğrul
Ayşegül ÇelikÖlmeyi Bilen Adam - Muhsin Ertuğrul Gönderileri
Ölmeyi Bilen Adam - Muhsin Ertuğrul kitaplarını, Ölmeyi Bilen Adam - Muhsin Ertuğrul sözleri ve alıntılarını, Ölmeyi Bilen Adam - Muhsin Ertuğrul yazarlarını, Ölmeyi Bilen Adam - Muhsin Ertuğrul yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Not: Bu alıntıdaki olay hayal ürünüdür, böyle bir şey yaşanmamıştır.
...
Utancından az daha ölecekti, kendini tutmaya çalışıyor, yapamıyordu. Oyuncu, yönetmen, yazar, kim var kim yoksa herkesin karşısında hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Sahneye ağır bir sessizlik çöktü. Muhsin'in hıçkırıklarından başka bir şey duyulmuyordu.
"Tiyatro; topluma doğru rotayı çizen bir pusula, memleketin kültür derecesini ölçen bir termometredir."
Sayfa 235 - Can yayınları 2013Kitabı okudu
Türkiye'nin yetiştirdiği büyük adamlardan birinin, Çağdaş Türk tiyatrosunun, sinemasının babası Muhsin Ertuğrul'un yaşamına odaklanan bir anlatı,.
Dili konusu duru açık net oldupu gıbı yansıyan o ruhu okuruna aktaran genç öykülerden
Ayşegül Çelik 'in
kaleminden damlayan bir ilkin bır yasamın güncesi..
"Çocukluğundan itibaren
""Görülüyor ki, bir yolculuktayız, arkamızda geçmişin köhne karanlığı, önümüzde büyük bir ışık..."
Sayfa 53 - Can yayınları 2013Kitabı okudu
"Rıfat Bey, meselenin vehametini işte o zaman anladı. Büyük bir ciddiyetle, "Ne bizim ailemizde ne rahmetli babanızınkinde tiyatrocu yok," dedi, "Ya bu düşüncenizden vazgeçersiniz, ya da ailenizden." Muhsin, "Anladım," diyerek boynunu eğdi, "şu halde ailemden vazgeçiyorum." Yüzü üzüntüden allak bullaktı, biraz da sesi titriyordu, fakat kendini tuttu hiç gözyaşı dökmedi. Bu soğukkanlılığı ablasını çıldırtmıştı, genç kadın öfkeyle, "Sokaklar da aç kalacaksın!" diye bağırdı arkasından. Muhsin, "Bir kuru ekmek bulurum herhalde," diye mırıldandı, "Allahaısmarladık."
İşte Üsküdar'daki evden çıkışı böyle oldu. Bir trajedinin finali gibi...
Sayfa 38 - Can yayınları 2013Kitabı okudu
"Rıfat Bey lafa giriş aramadı, elindeki ilanı sallayarak sordu, "Buradaki Ertuğrul Muhsin sen misin?" Muhsin bunu beklemiyordu; bir anlık duraksamanın ardından, "Evet," dedi, "benim." Ablası bir felaket haberi almış gibi koltuğa çökerken eniştesi, "İnkar etmediğine memnunlar oldum," dedi. "Artık bu iş bitecek, hemen şimdi, bu hevesten vazgeçeceksin!" Muhsin'in yüzünde bir şaşkınlık ifadesi belirdi, "Yanlış anlamışsınız," dedi. "Bu bir heves değil. Ben tiyatroyu meslek olarak seçiyorum. Hayatım boyunca bu işi yapacağım."
Sayfa 35 - Can yayınları 2013Kitabı okudu
"Ben bu dünyaya parayla gelmedim ki. .. " diye gülümsedi.
. "Anlasanıza, tıpkı geldiğim gibi gitmek istiyorum."
Çocuklarım da kendi hayatlarını kendileri kursunlar." Yanındakiler birbirlerine baktı. Herkesin aklı birkaç kağıt, birkaç mühürle Evkaf' a mal olan servetteydi
Sayfa 20 - Can yayınları 2013Kitabı okudu
Dilerim ki, herkes kendi işini bizim işimizi sevdiğimiz kadar menfaatsiz, karşılıksız sevsin. O zaman günlük çalışma vazife değil zevk, hayat bir didişme değil saadet olur.
"Görülüyor ki, bir yolculuktayız, arkamızda geçmişin köhne karanlığı, önümüzde büyük bir ışık..."
Büyük halk kitleleriyle temas etmeyen sanat ancak sanat için yapılan sanattır. Halbuki ben sanatı insanlık için, halk için yapmak isteyenlerdenim.
“ Eski kemanlar niçin makbuldür bilir misiniz? Ne tahtası ne de yapılışı için! Senelerce bir insanın göğsünde yatmıştır, el üstünde taşınmıştır, acemilikten ustalığa kadar bütün bir devri beraber yaşamıştır, sevgiyle tutulmuş, hürmetle saklanmıştır. Tahta bile bu kadar sevgi isterse insan daha mı az layıktır?”
Sayfa 185 - CanKitabı okudu
Ertuğrul Muhsin, ömrünün sonuna kadar sürecek tiyatro yolculuğuna Galata Rıhtımındaki, Paquet kumpanyası vapurlarından biri ile çıktı. Kandilli Rasathanesi’nin kurulduğu 1911 yılıydı…Ağabeyi Rasih Paris’e gidiş dönüş yolculuğu için kumpanya ile anlaşmış, Muhsin’e çok küçük de bir cep harçlığı vermişti. Delikanlı önce Marsilya’ya oradan trenle Paris’e geçti.
Sayfa 41 - canKitabı okudu