Orhan Veli,garip akımının öncüsü,Cemal Süreya’nın deyimiyle şiire kasket giydiren şair.
Ölümden ve yaşlanmaktan korkusuyla tanındığını,yolun yarısını bir geçe öldüğüyle bilinir.’Rakı şişesinde balık olsam’ söylemiyle dillerden dile rakı şişesinde balık olmak isteyen şair diye dolaşır.Bursa’da Gemlik’e girerken “Gemliğe doğru denizi göreceksin/Sakın şaşırma” dizeleri tabelalaştırılan deniz sevdalısı şair. Daha neler neler söylenebilir hakkında sadede geleyim.Kitapta Orhan Veli’nin biri hiçbir yerde yayımlanmamış ve dergilerde yayınlanan 7 hikayesi bulunuyor.Benim favorim Denize Doğru hikayesi oldu.Okurken deniz esintisini,yosun kokusunu alabildiğimi hissettim.Geçim sıkıntısını anlatırken sonu denize çıkan bir yerde olmak istediğini,denizin ona huzur verdiğini günlük 5 lira kazanılarak yapılabilecek şeyleri sıralarken aslında hiçbirine ihtiyacı olmadığını sadece denizi görmek istediğini anlatan birini görüyoruz.‘Gökyüzünün parlaklığı,denizin mavisi,ağaçların yeşili,toprağın sıcaklığı,suların sesi,havada uçan kuşlar,rüzgârın getirdiği çiçek kokuları..Nasıl vazgeçerim bunlardan? Hayır,ölmek istemiyorum ‘ alıntısıyla bu yorumumu sonlandırıyorum.Denize baktığımız,kokusunu içimize çektiğimiz yarınlara..Sağlıcakla
