Paris Sıkıntısı
Charles BaudelaireParis Sıkıntısı Gönderileri
Paris Sıkıntısı kitaplarını, Paris Sıkıntısı sözleri ve alıntılarını, Paris Sıkıntısı yazarlarını, Paris Sıkıntısı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Yalnızlığın huzuru
Çok şükür! Kendimleyim! Gecikmiş ve bitkin birkaç faytonun tekerlek sesinden başka ses yok. Birkaç saatlik de olsa, dinlenemesek bile, sessizliğe kavuşacağız. Çok şükür! İnsan yüzünün zorbalığından kurtuldum, şimdi artık yalnızca kendime katlanacağım.
Çok şükür! Yoğun karanlıklar banyosunda dinlenmeme izin verildi! Önce dışkapı anahtarını iki kez çevirmeli. Bana öyle geliyor ki kilit yalnızlığımı artırıp beni dünyadan ayıran barikatları güçlendiriyor.
...
Her şeyden hoşnutsuz, kendimden hoşnutsuz, kendimi yeniden satın almak ve gecenin sessizliği, yalnızlığı içinde böbürlenmek istedim. Sevdiklerimin ruhları, şarkısını söylediklerimin ruhları, güç verin bana, dayanak olun bana, yalan dolanı ve dünyanın ayartıcı buğularını uzaklaştırın benden ve sen ulu Tanrım, birkaç güzel dize üretme bağışını esirgeme benden, esirgeme ki insanların sonuncusu olmadığımı, küçümsediğim insanlardan aşağı olmadığımı kendime kanıtlayayım!
Sayfa 42 - Türkiye iş bankasıKitabı okudu
Hiçbir zaman, hiçbir yerde rahat edemem, her zaman da bulunduğum yerden başka bir yerde daha iyi olacağımı sanırım.
En korkunç acılar sessiz acılardır.
Anlaşmak böylesine güçtür işte düşünceler böylesine birleşmez şeylerdir, sevgili meleğim, sevişenler arasında bile!
“Neredeyse tüm mutsuzluklarımız odamızda kalmayı bilememiş olmamızdan geliyor başımıza”
Ey gece! Ey serinlik getiren karanlık! Benim için bir iç bayramın belirtisisin sen, sen bir bunaltıdan kurtuluşsun. Ovaların yalnızlığında, bir başkentin taşlık labirentinde, yıldızların ışıldayışı, fenerlerin parlayıverişi, sen tanrıça Özgürlük’ün şenlik fişeğisin!
Alacakaranlık delileri kışkırtır.
Bir yol üstünde, güneş vurmuş bir güzel şatonun aklığı beliren geniş bir bahçenin parmaklığı ardında, çok süslü bir kır giysisi giymiş, kanlı canlı, güzel bir çocuk duruyordu.
Lüks, kaygısızlık, alışılmış zenginlik görünümü, bu çocukları öylesine güzelleştirir ki sıradanlığın ve yoksulluğun çocuklarının hamurundan değil de bir başka hamurdan yapılmışlar sanır insan.
Sayfa 40 - İş bankasıKitabı okudu
Bana da hep bulunmadığım yerde rahat ederim gibi gelir, ruhumla durmadan tartıştığım bir sorundur bu göç sorunu.
onların beynini karanlıklarla dolduran gece, benimkinde ışık yakar.
söyle, anlaşılmaz adam, kimi seversin en çok, ananı mı, babanı mı bacını mı, yoksa kardeşini mi?
ne anam, ne de babam var, ne bacım, ne de kardeşim.
dostlarını mı?
anlamına bugüne kadar yabancı kaldığım bir söz kullandınız.
yurdunu mu?
hangi enlemdedir bilmem.
güzelliği mi?
tanrısal ve ölümsüz olsaydı, severdim kuşkusuz.
altını mı?
siz tanrı’ya nasıl kin beslerseniz, ben de ona öylesine kin beslerim.
peki, neyi seversin öyleyse sen, olağanüstü yabancı?
bulutları severim... işte şu... şu geçip giden bulutları... eşsiz bulutları!
— baudelaire / yabancı, çev: tahsin yücel.
Sarhoş olmak isterdim o koca orospuyla,
Cehennem büyüsü gençleştirirdi beni
Ancak eşit olduğunu kanıtlayan kişi eşittir bir başkasına