Rıza Bey'in Polisiye Öyküleri
Çetin AltanRıza Bey'in Polisiye Öyküleri Gönderileri
Rıza Bey'in Polisiye Öyküleri kitaplarını, Rıza Bey'in Polisiye Öyküleri sözleri ve alıntılarını, Rıza Bey'in Polisiye Öyküleri yazarlarını, Rıza Bey'in Polisiye Öyküleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Rıza Bey için kitap sahibi olmak; ev, araba hatta küçük bir çiftlik sahibi olmayı düşünmekten dahi, daha uzakta, erişilmez bir düştü. O düşü kurmaya bile cesareti hiçbir zaman yetmemişti..
Polisiye öykünün öykü olması için, katilin beyni kadar bir başkasının da beyninin çalıştığını göstermek gerekiyordu.
Kiminin yazısı yaşamını, kiminin de yaşamı, yazmaya çalıştığını aşıyordu. İkisini de denk getirebilmiş kalem sahibi çok azdı edebiyat tarihinde..
Denizle gecenin dudak dudağa öpüştüğü karanlıklarda, kürekleri hafif şıpırtılarla inip kalkan bir kayık, az uzaktaki bir tekneye yanaşıyordu
Mefkure'yi, babası Sami Bey, Rıza Bey'e vermemişti. Nedenini de açık açık söylemişti: - Gemicinin parası pul, karısı duldur. Siz şimdi birbirinizle evlenmek istiyorsunuz ama, sonunda yaşamınız bir kahır romanı olur
Beklenecek kadar beğenilmemiş de. olsam, kızacak kadar küçülmeden beklemesini öğrenmiş biri olduğumu anlasın isterim.
Rıza Bey'in şakaklarında boncuklanan terler, birer akrep zehiri gibi ciğerinin ta köküne damlıyordu sanki...
Dışarda hızlanan yağmurun bir rüzgâr savruntusuyla arada bir camlarda sertleşen şırıltılı trampetası, gece içindeki tek başınalığı, bir uzay yalnızlığına çeviriyordu.
Ademoğlunun bazan ne kadar budala olabildiğini düşünüyordu.
Rıza Bey'in yılbaşını kutlama diye bir derdi yoktu.