Her şeyi olmasa da, Türk şamanizmi hakkında merak ettiklerinizi cevaplayan bir kitap diyebilirim. En çok ilgimi çeken kısımlarından biri, anlamını bilmeden ya da bildiğimizi sandığımız bir çok kelimenin eski zamanlarda (eski Türklerde) bir ritüeli uygulamak için kullanıldığı ve bizim bunu bir şekilde hala kullanmaya devam etmemiz oldu. Başta sadece merakımdan okuduğum fakat okurken hayret edip şaşırdığım bir çok bilgi edindim.
Binlerce yıldır biriktirilmiş ve deneyimlenmiş olayların varlığını ve bunları görmezden gelmememizi salık veriyor yazarımız.
Bu arada naçizane (benim düşünceme göre) şamanizm bir din değil, bir öğretidir diye de eklemek isterim ki; benim gibi düşünen bir çok insan da var zaten.
Din ya da öğreti nasıl bakacağınız size kalmış elbette ama kısaca şunu söyleyebilirim; çok mantıklı olan ve kendimiz için (bedenimiz, ruhumuz ve aklımız için) yapmamız gereken şeyler de var anlatılanlar içinde. İç doğamızı güzelleştirmek adına doğa ile uyum halinde yaşamak, ona yakınlaşmak ve ondan faydalanmak çok önemli.
Sonuçta; doğa belli bir düzeni temsil etmekte ve her şey bu düzene uygun devam etmekte (ya da etmekteydi mi desem bilemedim), insanoğlu haricinde bunu değiştirmeye çalışan ne bir hayvan ne de bitki var baktığımızda. Belki de insanoğlu doğa ile yeterince iç içe yaşayamayı beceremediği için bu kadar hastalık, stres, olumsuzluk, negatiflik, sinir, tahammülsüzlük vs ile mücadele ediyoruz, kim bilir... Doğaya dönmek belki de bize iyi gelecek!
Keyifli Okumalar!
