Sözler ve Alıntılar
O zam andan beri asıl meselenin kendimizin ve tüm insanların birlikte neyi kabullendiği olduğunu öğrendim.
Bu adam zalim kaderin kurbanıydı ve o yıllarda zalim kader, kabullenilen, kanıksanan bir şey haline gelmişti.
Sayfa 76Kitabı okudu
İki gün sonra Nuri 'y i gördüğümde yine eski haline dönmüştü. Rahat, sakin ve kendinden emindi.
"Nasılsın?" diye sordum.
"İyiyim " dedi "Her şey geçti, hiçbir şey ka l madı." Ve akşam üstünün geri kalan kısmında hiç sesini çıkarmadı
Sayfa 95Kitabı okudu
"Köye vardığımda vakit erkendi" diye başladı anlatmaya. "Beni gören bir iki kadın dışarıdan geldiğimi ve Hristiyan olduğumu hemen an ladılar. Gerçi başımı siyah bir eşarpla ör tmüştüm ama peçe takmamıştım ve kıya fetim de onla r ı nkinden farklıydı. Ba n a ka r şı herha n gi bir düşmanca davranış göstermediler."
Sayfa 85Kitabı okudu
İzmit'in yukarısında yer alan Bardizag, son derece canlı bir köydü ve yaz aylarında İstanbul'dan ziyaretçiler bura nın şifalı havasını, soğuk kayna k sularını, meyve bahçele rini, bağlarını, taze çıtır çıtır ekmeğini, tablo gibi tepelerini ve ormanlık arazideki gizli mabetlerini görmeye, tatmaya geldiklerinde yöre daha da canlanırdı.
Sayfa 15Kitabı okudu
Ruhun donması bir kendini koruma aracı, Kendini eziyetli bir duygusal durumdan, güncel olanın ızdırabından kurtarma yöntemi olabilir ama gerçekten böylesi bir kaçış şekli de akılda trajik bir boşluğa, Issızlığa yol açıyor.
Oğlanın ailesi şehre gitmek üzere yola çıktığ ı nda son baharın ilk zama n larıydı, günler halen tatlı bir sıcaklığa sahipti. Bunun köydek i son yaz olacağından oğlanın henüz haberi yoktu. Kısa süre sonra 1. Dünya Savaşı patlak verecek, köy halkı, kendi halkı, doğdukları topraklan, evlerini terk etmek zor u nda kalacaktı...
Sayfa 68Kitabı okudu
Suriye çöllerine doğru çıktıkları uzun yoldan dönmeyi başaran birkaç yüz şanslı Ermeni aileden biri olarak, Konya'da konaklayan tehcir edilmişlerdendik. Bu arada bir milyon ya da daha fazla Ermeni yok olmuştu. Savaşın sürdüğü ve Konya'da kaldıkları 1915-18 arasındaki o üç yılda Ermenilerin yerel müslüman halk tarafından kötü muameleye maruz kaldığına dair tek bir vaka hatırlamadığımı söylemeliyim. Burada Ermenilere hor gözle bakılmadı ya da inançları dolayısıyla bu zulmü hak ettikleri düşünülmedi. Konya, Mevlevi tarikatının merkeziydi ve bu tarikatın üyeleri de açık görüşlü, hoş görülü ve hatta dost canlısı insanlardı.
Sayfa 74 - Bogazici universitesi yayineviKitabı okudu