Sen Onu Kaybettin
Samiha AyverdiSözler ve Alıntılar
Ayhan (Songar) Bey, Edebiyat Mecmuası'nda Erol Güngör'ün bir sohbetini yazmıştı. Ayhan Bey'e bir hasta gelmiş. Ona adını sormuş, söylemiş. Ahmet, Mehmet her neyse. Soyadını sormuş, “Kavgalı”, “Kiminle kavgalısın””, “Nefsimle kavgalıyım, nefsimle” demiş. “İşte, ben buna irfan sâhibi derim” diyor, yoksa ordinaryüs profesör olmuş adam, hiç nefsiyle kavga etmek aklına gelmiyor, senle benle kavga ediyor.”
Evvelâ kendiyle kavga edip de sulha varsa, zâten dışarıyla kavgaya lüzum yok. Insanları olduğu gibi kabul edersin. Kusursuz olamayız ki biz. Iyiliğini görme, kötülüğünü gör, iyiliğini görme, kötülüğünü gör. Ne huzur kalır, ne rahat, ne selâmet.
Sayfa 52Kitabı okudu
Gönlümde yer ettin, ayrılmamaya çalış. O sûretle ki derûnuna nazar ettikte aynını aslını göresin.
İnsan efâliyle, amelleriyle sevilir.
İşte ey mazhar-ı mürşitte tecelli eden Allah buyuruyorlar ya. Allah insanda kendini gösteriyor. İnsana tecellî ediyor. Kur'ân-ı Kerîm'de Cenâbıhak, Âdem'e neden secde ettirdi. Âdem'in tecellîsine secde ettirdi. Adem'in şahsına değil, beşeriyetine değil. Onda görünen tecellîye secde edildi. İşte o müşahhas makāmı burada kendinde müşahhas makāmı görmek en büyük saâdet. Bizim en büyük hazînemiz, servetimiz, varlığımız, dirliğimiz onu burada görmüş olmak. Allah hakikaten görmüş olanlardan etsin inşaallah.
Sayfa 254Kitabı okudu
Biz cihat hâlindeyiz. Süngüyle değil fikirle, imanla. Evet, başta da söylediğim gibi evvelâ çocuklarımıza haramı, helâli, günâhı sevâbı öğretelim. Büyüdükten sonra artık günah olmasın yâhut haram olmasın diye değil. Hâliyle yapmaz. Artık onda hal olur o. Hal olur. Ama bir yerde siz öğretmezseniz mesul olursunuz. Lâkin bunu böyle sıkıcı nasihatler şeklinde değil, hayat hikâyeleri içinde, birbirinizle konuşurken, çocuğunuza hitap dahi etmeden öğretmeniz lâzım.
1700'lerde 1800'lerde falan gelip giden seyahat hâtıralarını yazanlar pek çok olmuştur. Ben seyahatnâme okumayı çok severim. Bu okuduğum seyahatnâmelerin birinde bir yabancı diyor ki Türkler çocuklarını karşılarına alıp uzun boylu nasihat etmiyorlar. Fakat kendi hareketleri o kadar güzel, o kadar doğru dürüst ki çocuklar, analarının, babalarının ve âilelerinin doğru hareketlerinden ibret alarak doğru oluyorlar. Köprünün Istanbul tarafında kilit kürek yok. Yankesicilik yok mu diye sordum. Yankesiciliğin ne olduğunu bilemedi Türkler. Ama köprünün öbür tarafına geçerseniz, her türlü kötülük var. l
Sayfa 48Kitabı okudu