Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.38
Sessiz Bir Ölüm
Simone de BeauvoirYüksek Puanlı Sessiz Bir Ölüm Yorumları ve İncelemeleri
Yüksek Puanlı Sessiz Bir Ölüm sözleri ve alıntılarını, yüksek puanlı Sessiz Bir Ölüm kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Daha önce ölen birini hiç görmedim, diye kendi kendime konuştuktan birkaç sene sonra gözümün önünde bir ölüm gerçekleşti. Dolayısıyla görüntü itibariyle nasıl gerçekleştiğini biliyorum. Tüm süreci ile birlikte.
Bu yüzden kitap da tanıdıktı. Tüm o hastalık süreci, çöküş, yeniden ayaklanış ve çok daha büyük bir çöküş.
Gerçek yaşamdan bir kesit olması da ayrıca etkileyici kılıyor kitabı. Yazarla birlikte akıp gidiyorsunuz tüm bu olaylar içerisinde. Okumanızı tavsiye ederim.
Sessiz Bir Ölüm
Paris cafelerinde hafif şaşı ufak tefek endamıyla oturup kahve içen Sartre ve Sartre’dan çok daha iyi bir filozof olduğu konusunda anlaşılan, biricik sevgilisi Simone de Beauvoir. Bu ikilinin enteresan bir ilişkisi var. Aslında çok da hoş olabilecek kurallar ve prensipler. Ama şimdi konumuz bu değil. Sessiz Bir Ölüm, Beauvoir’nın
Sessiz Bir Ölüm...
“Benim gözümde annem hep varolmuştu; günün birinde, yakında yok olacağını göreceğim hiç aklıma gelmemişti. Sonu, doğumu gibi, bir masal zamanına karışıyordu. Kendi kendime “ölecek yaşa geldi” dediğim zaman, birçok başka sözler gibi, bomboş sözler söylüyormuşum. Şimdi, ilk olarak, onda, ortaya çıkması ertelenmiş bir ceset görüyorum.”
Kitap boyunca Simone De Beauvoir’in ağzından ölümle yüz yüze gelişini dinliyoruz. Yazar, annesinin bir kaza sonucunda hastaneye yatmasıyla başlayan bir tedavi sürecini aktarıyor bizlere. Bu süreç içinde yaşadığı karmaşık duyguları, annesine karşı var olan ikircikli hislerini, iniş ve çıkışlarını aktarıyor bizlere.
Bir yandan yüzleşmesi bu kadar zor olan bir durumla baş başa kalmışken, aktarımsak soğukkanlılık anne-kız arasındaki yabancılaşmayı vurguluyor adeta. Annenin hayatına geri dönüp baktığımızda onu bu yabancılaşmaya çeken her sebebi görüyoruz ve biraz daha yakınlaşıyoruz birbirimize.
Pişmanlıkları, sitemleri, acıları, tutunmaya çalıştığı güzel anıları, yaşama isteği, ilişkileri, yıpranmışlıklarıyla, sessiz bir ölümün hikayesi bu.
“İnsan doğduğu için,yaşamış olduğu için, yaşlandığı için ölmüyor. Bir şeylerden ölüyor.”
Uzun bir süre etkisinden kurtulamadığım bir kitap oldu. Beni çok etkiledi. Okunması gerekenler listesinde yerini aldı
Simone de Beauvoir ilk defa okuyorum. Uzun süredir adını duyduğum ve okumak istediğim bir kitaptı.
Yazarın yaşlı annesi, düşme sonucu kalçasını kırar. Annesinin hastanede yatış süreci, sonrasında barsak kanseri olduğunu öğrenmeleri ve ölüme kadar giden süreçteki anılar, duygular, üzüntüler, pişmanlıklar anlatılıyor.
Kitap, başlangıçta çok iyi başlıyor. Olayın başlaması, sıcak insani duygular, acılar bir anda okuyucuyu içine çekiyor. Sonrasında yazar, anılara, kişisel duygu ve düşüncelere daldığında akıcılık azalsa da bir annenin acı çekmesinin ve ölümünün hisettirdikleri, sonuna kadar ilgiyle okunuyor.
Tavsiye edebileceğim bir kitap...
#kitapyorum # sessiz bir ölüm #simone de beauvoir
Yazar kendi annesinin ölümünü bütün ayrıntıları ile betimleyen bir kitap yazmış ,77 yaşında ki annesinin evinde geçirdiği küçük bir kaza ile başlayan hastahanede fark edilen ilerlemiş bir kanser hastalığı ile hastahanede ki 6 haftalık ölüm süreci boyunca yaşadıkları ki hemen hemen herkes en yakınından uzağına doğru benzer olayı yaşamıştır bizler sadece üzülürken yazarlık yeteneği ile dramatik insanın içine taş gibi oturan şekilde yazılmış bir kitap .öleceğini bilmek bir yandan derin acılar çekerken ölüp acılarının bitmesini bir yandan bir gün daha yaşasın diye çabalama içinde ki ikilemi
" sevdiğiniz bir kişi öldüğü Zaman ,sağ kalmak suçunun kefaretini ,yeğin pişmanlıkla öderiz .ölümü ,bu kişinin ne kadar eşsiz benzersiz olduğunu açıkça anlatır bize ; varlığının ,bir Zamanlar,bütünüyle var kıldığı ,yokluğunun ,kendi bakımından ortadan kaldırdığı dünya kadar uçsuz bucaksız hale gelir bu ölü ; yaşamımızda daha çok yer tutması ,gide gide yaşamımızın tümünü kaplaması gerekirdi gibi gelir bize : kendimizi sıyırırız sonra bu sersemleyişten: o da ,öbürleri arasında ,öbürleri gibi bir bireydi ,o kadar ,diyoruz .ancak kimsecikler için elimizden geleni - hiçbir zaman yapmadığınızdan kendimize ,gene bol bol sitem edecek sebepler buluruz .
128 syf.
7/10 puan verdi
Feminist yazarların öncüsü olarak bilinen Simone de Beauvoir'ın kendi hayatından bir kesit okuyoruz Sessiz Bir Ölüm kitabında. Bu kitapta feminizm vurgusu yok, bir annenin ölümü ve kızlarının bu ölümü izleyişi var.
Annelerinin başına gelen küçük bir kaza ile kendilerini bir anda hastanede bulan bir aile, ortaya çıkan abi bir hastalık, yaşam sevinci dolu bir anne ve annelerinin sessiz ölümünü bekleyen iki kız kardeş.
Annenin yaşadığı acılar o kadar net anlatılmış ki okurken 'bitsin artık bu acı' diyorsunuz. Bu düşünceleri aklınızdan geçirirken Simone de Beauvoir, annesinin hastalığını ve ölümünü o kadar soğukkanlı bir şekilde karşılıyor ki hayretler içinde kalıyorsunuz.
Konusu bakımından ilgi çekici fakat çevirisinde kullanılan eski Türkçe kelimeler beni olumsuz yönde etkiledi. Daha kolay bir okuma yapmış olmayı tercih ederdim. Bunlara rağmen hem Simone de Beauvoir hem de bu kitap okunmayı hak ediyor.
128 syf.
7/10 puan verdi
Yazarın okuduğum ilk kitabı, mezarı Sartre ın yanında olan, feminizm hareketinin öncülüğünü yapmış zamanının cesur edebiyat ve felsefe insanı Simone Lucie-Ernestine-Marie-Bertrand de Beauvoir. Herhalde başka kitabını da okumam, kötü olduğu için değil ancak kadın okurlara çok daha fazla hitap ettiğini düşünüyorum. Hatta 45 yaş üstü kadın okurlara daha fazla tavsiye ederim. Dili maalesef çok eski bir çeviri olduğundan ve zengin bir dil olan Fransızcadan çeviri olduğu için bekinmek, geçenek gibi hiç duymadığım epey fazla sözcük olduğu için biraz sıkıcı ve ağır diyebilirim.
Yine de annesi ile olan ilişkisini değerlendirmek merakı olan kadın okurlara tavsiye olunur.
“Lavantalar, kürkler, çamaşırlar, mücevherler: Ölüme yer verilmeyen bir dünyanın şatafatlı kibriydi bunlar; ama ölüm, bu dış görünüşün, bu gösterişin arkasında, kliniklerin, hastanelerin, kapalı odaların bozsu griliğinde saklanıp bekliyordu. Bense artık başka bir gerçeklik tanımıyordum.” Ünlü Fransız yazar Simone de Beauvoir ile tanışma kitabımdı Sessiz Bir Ölüm. Otobiyografik bir eser olan kitap, annesinin evde yalnızken düşüp uyluk kemiğini kırmasıyla başlayan hastane sürecini ve sonrasında kanser teşhisinin konulmasıyla yaşananları konu ediyor. 70 yaşının üzerindeki annesinin adım adım ölüme yürüyüşünü, oldukça gerçekçi ayrıntılı bir biçimde yazmış Simone de Beauvoir. Bu süreçteki duygularını ve annesiyle olan mesafeli ilişkisini, anılarını tüm objektifliğiyle ve soğukkanlılıkla anlatmış. Yazarın kalemini, edebiyatını ve konunun dramatikliğine rağmen ajite etmeden okuyucuya aktarışını çok sevdim ama kitabı keyifle okudum diyemem böyle bir konu nasıl keyifle okunur ki zaten Benim gibi empatik biri için zor bir okuma deneyimiydi Yine de yazarın diğer eserlerini okumak isteyeceğim kadar da değerli bir kalemdi, sevdim tabisi Fransız edebiyatı tabisi
Elbet bir gün her insan ölümün acısını tadacak. Kendisi ölerek değil tabi en yakınının ölümüyle. Ama ölüm bize çok uzak bir kelime değil mi? Ölüm yaşlılar içindir, hastalar içindir, benim annem için değildir... Ne yazıkki işler her zaman hayal ettiğimiz gibi yürümüyor. Acı bir kaza, amansız bir hastalık, ani bir düşme bile sevdiklerimizi bizden alabiliyor. Ölümsüz sandığımız annemizi de... Halil Cibran'ın dediği gibi "Anne hayatta her şeydir: Hüzünde teselli, kederde umut ve zayıflıkta güçtür. Sevginin, şefkatin ve bağışlamanın kaynağıdır. Annesini yitiren, başını koyacağı bir göğsü, ona dua eden bir eli ve onu koruyan bir bakışı yitirir."
Sessiz Bir Ölüm kitabı da bir anneyi kaybetmenin acısını derinden, sindire sindire anlatmış. Kısa ama etkileyici bir konu. Son olarak söylemek istediğim; annelere uzun ömür...
