Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Sevda Dolu Bir Yaz
FüruzanDüşük Puanlı Sevda Dolu Bir Yaz Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Sevda Dolu Bir Yaz sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Sevda Dolu Bir Yaz kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.610 üzerinden
Füruzan'nın ilk kez okuduğum kitabı oldu; "Sevda Dolu Bir Yaz"
Sevda Dolu Bir Yaz ve Şarkılar Kitabı olmak üzere iki ana bölümden oluşan bir kitap. İlk bölüm; genç bir kadının küçüklüğünde babasıyla yaptığı tren yolculuğunu kendi kızına hikaye etmesinden oluşuyor.
İkinci bölümde ise henüz ilkokul çağındaki Şemsidil Şehrazat'in içsel
kitabı okurken insanların kokuları olduğunu anımsadım yeniden. yıllar geçse de bir rüya gibi hatrımda kalan yerler olduğunu hatırladım. gözlerimi yumduğum bazı anlar aklıma gelen o gerçek değilmiş gibi yerlerin ve mekanların, tatların ve dokuların unuttuğum bir geçmişimden geldiğini ayrımsadım. sonra istanbul’u bir de füruzan’ın anlattığı istanbul gibi gezmek istedim. ilk kışımla yüzleşmeye çalıştım, hafızamın en kuytu köşesine tıktığım o ilk soğuğun beni çarpmasını ve kış güneşi ile yavaş yavaş çözünürken baharları ne denli sevdiğimi anladım.
Füruzan'ın ilk okuduğum kitabı buydu. Dili çok akıcı ve sade, Türkçeyi kullanışı mükemmel. Konu bakımından ise bende çok eski bir film izler hissi yarattı hüzün ve sevinç bir arada ve bir çocuğun gözünden anlatılıyor.
Daima elem vardır bazılarının hayatında, bir noktada kalmışlardır. İçburukluğunun hüküm sürdüğü bir kitap. Hüznü engelleyemeyen, bugünü bırakıp geçmişte yaşayan, küçülüp silikleşip yok olan bir ailenin öyküsü. Fazla sevgi, fazla bağlılık, fazla olan her şeyin tıpkı eksik olan her şey gibi insanı sakatladığını anlatıyor Füruzan. Cümlelerin fazla uzun olduğu kitaptaki iki öyküde dünyanın acı tadı var. Öykülerin yaşandığı zaman algımızda hem çok uzak hem çok yakın.
zarif ve incelikli öyküler
#okudumbitti
Aslında yorumlanmayı bekleyen kitaplar var sırada ama bugün bitirdiğim Füruzan'ın bu güzel öykü kitabının yorumunu öne çektim. Hissi tazeyken paylaşmak istedim,hissi sıcacıkken
Füruzan... Üç öykülük -ki son iki öyküyü tek öykü saymak mümkün çünkü aynı kişinin ağzından devam ediyor- bu kitapta size her bir dizesi maziyle örülmüş bir şiir tadını duyumsatıyor. İki kadının çocukluğuna götürüyor bizi Füruzan. İki küçük kız çocuğunun gözünden ilk anılarına, ilk anılarının oluştuğu eşsiz yazlara, şarkılara, eski İstanbul'a ama en çok da eski "aile"lere sürüklüyor. Sürüklenmek deyince zoraki sanmayasınız, o sizin elinizden çekip devam ettirmese size 'ah' dedirten daha ilk satırda kalır kendi çocukluğunuzda saplanır kalırsınız. Oysaki göreceğiniz çok şey, tadacağınız nostaljik pek çok şey var.
Kısacık anlaşılır cümleler, bugün artık kullanılmayan Türkçe ama bugün yenilenmiş halleriyle kullanılan eklerle türetilmiş sözcükler başımı döndürdü. Büyülendim. Pişman oldum bu kadar zamandır okumamış olduğuma.
Hüzünlüydü ama olaylar değildi hüznün sebebi. Geçmişe duyulan özlemdi, şimdi sanki başka biriymiş gibi baktığım çocukluğuma sıkıca sarılmak isteği uyandırdığı için hüzünlüydü. Çocukluk ne özel zamanlarmış, özel olduğunu asla içindeyken anlayamayadığımız.
O kadar keyifli zaman geçirdim ki sanki yattım Füruzanın dizlerine de o anlattı ben dinledim, o saçlarımı okşadı ben gülümsedim
Benim gibi geç mi kaldınız Füruzan'a siz de? Geç değil, daha fazla ertelemeyin yeter. Biraz nostalji hepinize iyi gelecektir
#mütemadiyenokur ✏
Nisan ayının son kitabı biri kısa diğeri uzun iki öyküden oluşuyor.
.
Kitaba ismini de veren ilk öyküde, istenmeyen, evlilik dışı bir çocuğun babaanne evinde besleme gibi büyütülmesi anlatılıyor. Bu öykünün tiyatro uyarlamasını yıllar önce izlemiştik. Hatırladıkça hâlâ burnumun direği sızlar. Çok başarılı bir oyun, tek kişilik muhteşem bir şölendi.
.
İkinci öykü yine 1950li yıllarda geçiyor. Orta halli sayılabilecek bir ailenin ardı ardına yaşadığı üzüntüler, kayıplar arasında bir kız çocuğunun kendisinin, çevresinin, dünyanın farkına varma süreci...
.
İki öykünün ortak yanı küçük kız çocuklarının gözünden anlatılmış olmaları ve keder... İkinci öykünün sonunda kızın büyüdükten sonra dönüştüğü kişi beni şaşırtı.
.
.
.
.
İlk öyküyü okurken aklıma Kırmızı Oda'da ki Alya karakteri geldi. Çocukluğunda göremediği o sevgi ve dışlanmışlık bu kitapta benzer şekilde karşımıza çıkıyor. Okurken hüzünle baktım satırlara ve sadece ilk öykü için bile okumaya değer bir kitap olduğunu düşünüyorum.
İkinci öykü ise küçük bir kızın gözünden aktarılıyor. Ailesinin yaşadığı zorlukları, en çok da annesinin üzüntüsünü bizlere aşılıyor. İlk okurken bir sıkıntı görmesem de biraz ilerledikçe sürekli dram olmasından dolayı sıkıldığımı belirtmeliyim. Kitap uzun olsun diye yazılmış gibiydi. Ama bu kitabı okumamanıza engel değil tabii kii!
Ben genel olarak sevdim, okumayı düşünenleriniz varsa bekletmesinler.
Kitap üç öyküden oluşuyor ama ikinci ve üçüncü öykü devam gibi olduğu için tek öykü sayılabilir. İlk öyküde; Köşke yaşayan küçük bir kızın o ailenin beslemesi mi yoksa küçük Bey'in kızı mı olduğu açıkça söylenmiyor ama Küçük Bey'in gençlik hatası. Bu kız çocuğu köşke kötü muameleye maruz kalır. Despot bir kadın olan babaanne hiç sevgi göstermez ve kıza tiksini ile bakar. Büyüdüğünde de ilk isteyene verip başında def eder kızı. Bu küçük kız sevgi arsızısır ama onu sevecek kimsesi yoktur. Büyüyüp evlenince de bütün sevgisini kızına verir. Yaşadıklarını kızına anlatır
İkinci öykü ise Şemsigül Şehrazat'ın ağzından anlatıyor. Dayısı Kerim Ali'nin rahatsızlığı ile aile saadeti bozulmuş herkesin üzerine bir hüzün çökmüştür. Birbirine çok bağlı olan bu aile kesim Ali'nin ölmesiyle dağılmaya başlıyor. Bundan sonrası çok hüzünlü. En çok babaya üzüldüm ben. Çaresizliği ve oğlunun ölümünün arkasından hayatı boşvermişliği çok etkiledi beni. Şemsigül Şehrazatın geçmişine kayıtsız bakması ve ilk fırsatta adını değiştirmesi, teyzesi ile yıllar sonra görüşmesinden duyduğu rahatsızlık bana nankörlük gibi geldi
"Bu ne sevgi ah, bu ne ıstırap, zavallı kalbim ne kadar harap"
Hayatım hep teknik okullarda geçtiğinden, çocukluğumdan beri okumayı sevsem de edebiyattan bi'habermişim. Kendimi geliştirmeye eksiğimi kapatmaya çalışıyorum. Hangi kitapları okuyayım diye araştırırken Boğaziçi'nin bu yıl önerdiği kitap listesinde görmüştüm bu kitabı. İyi ki görüp almışım.
Füruzan'dan okuduğum ikinci öykü kitabı oldu. Gerçi