" Tıp, nikahlı karım benim, edebiyat ise metresim. Birine kızarsam, geceyi öbürüyle geçiriyorum." diyor Çehov. Sanıyorum bu yüzdendir ki kitaptaki on hikayenin onunda da doktor hasta ilişkileri, mutlaka bir doktor karakter yer alıyor :) Öncelikle bu kitabın adı dikkatimi çekmişti 'Sıra Dışı Bir Adam' o yüzden almak için bir istek duymuştum fakat ne kadar dikkatliyimdir ki ve diğer öyküler kısmını okumamışım. Neyse bir şekilde almış bulundum ve okumaya başladım. İlk başlarda biraz hayal kırıklığına uğradım diyebilirim çünkü birinden bağımsız öyküleri okuma fikri çok da hoşuma gitmedi. Öyküler ilk başta tamamlanmamış eksik kalmış hissi uyandırdı bende. Belki de hayatımın yoğun bir döneminde okuduğumdan mıdır çok içine giremedim öykülerin bana kopuk kopuk geldi. Bir işi yarım bırakmayı sevmediğimden bitirmek için direndim. Sonlara doğru hikayeler beni almaya başladı. Çehov'un, karakterlerin fazla derinine inmeden o ruhsal atmosferi hissettirmesi beni etkiledi. Gerek ruhsal analiz gerek karakterler üzerinden hayatın bir kesitini başarılı bir şekilde işliyordu ama pek de yeterli değildi bence. Hikayelerin içerisindeki karakterlerin düşünceleri, ahlaksal dersleri de beni etkiledi. Özellikle Kara Keşiş hikayesindeki şizofrenik bilim adamının ruhsal ve düşüncesel gel gitleri, hayata tutunmaya çalışmasıyla bana en çok dokunan hikaye oldu diyebilirim. İşin özü eğer doktorlar hayranıysanız ve de öykü kitaplarını okumayı seviyorsanız bu kitabı önerebilirim öbür türlü pek de çekilmiyor diyebilirim.
Anton Çehov 
Sıra Dışı Bir Adam ve Diğer Öyküleri
