Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Taş Uykusu
Aslı TohumcuTaş Uykusu Yorumları ve İncelemeleri
Taş Uykusu yorumları ve incelemelerini, Taş Uykusu kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Taş Uykusu puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
5.810 üzerinden
Kitap bir toplu taşımada insanların düşüncelerini okumakla geçiyor.
Gündelik sıkıntılarımız ve sorunlarımızın yüzümüze , mimiklerimize yansıdığını varsayarsak, hepimiz zaman zaman kişiler üzerinden kendi beynimizde yorumlama yaparız. Ya da kendi kendimize düşüncelerimizle konuşup kararlar alır, yorumlar yapar, sonuçlara varırız.
Toplum sorunlarına da değinen yazarın anlatimi akıcı ve anlaşılır.
Konu itibariyle bana çok özgün geldi .
"Şeytan Geçti" isimli kitabından sonra bu kitap biraz hafif kaldı diye düşünsem de anlatılmak istenen mesajları kitaptan yakaladım .
Şimdi bütün toplu taşıma yolculuklarında yazarın bakış açısıyla hem diğerlerine daha dikkatli bakacağım, hem de düşüncelerimle boğuşurken yazarın cümleleri aklıma gelecek :)
Bir belediye otobüsündeki insanların kafasında neler var? Herkesin kendi dünyasında olduğu, düşüncelerinde boğulduğu anda çevreyi de gözlemlediği ve fikir yürüttüğü bir roman. Değişik bir tarzı var. Akıcı bir dili var. Tavsiye ederim.
Adeta vagonları raydan çıkmış bir tren gibi ilerleyen bir dolmuş düşünün.Günün rutin saatlerinde kalkıyor ve rutin insanlar biniyor.Herbiri farklı kültürden soylardan gelen yolcuların,dilleri,yaşayışları birbirinden farklı bazılarının fakat kader yolculukları aynı istikamete doğru gidiyor ve hepsi aynı şoförün yolcuları.İç sesleri;dertlerinin benzer,yaralarının travmalarının,bilinç dışlarında bastırdıklarının ortak,fakat ruh hallerinin farklı olduğunu gösteriyor.
İşte Aslı Tohumcu böyle bir metafor kullanmış Türkiyemiz için.Başkahramanımız tüm yolcular,zaman hem geçmiş hem şimdi hem gelecek biraz da,mekansa belli.Belirli zamanlarda yaşanan katliamlar(Mardin Bilge Köyü katliamı,Hrant Dink suikastı),kadın cinayetleri,ırksal,dinsel,dilsel ayırımcılıklar,kadın-erkek eşitsizliği,düşünce özgürlüğünün kısıtlanışı gibi daha bir çok sorunumuzu olduğu gibi bize yansıtıyor yazar.
Çok değişik bir deneme olmuş gerçekten. Bir otobüsün içinde yolculuk eden insanların düşüncelerini okuyoruz sadece. Birbirleri ile alakasız ama bir yerde birbirine bağlanan hayatlar. İlk defa böyle bir deneme okudum ve hoşuma gitti. Biraz daha az isim olsa insanları net olarak kafamızda oluşturabilirdik diye düşündüm ama belki de yazarın amacı budur. Herkesten biraz anlamamızı sağlamıştır. İlk başta zorlandım o adam kimdi bunu hangi kadın söylemişti diye. Ama bir yerden sonra olayın içine girmeye isimlere takılmamaya çalıştım. Son 3 sayfa kitabın kopma noktası. Herkesin birbirinden haberdar olduğu ve birbirine müdahale ettiği kısım. Orayı ayrıca başarılı buldum. Ama hikayenin sonunu bağlama şeklini yetersiz buldum. Bu kadar insan gerçekten var mıydı yoksa hayal ürünü müydü dedim en sonunda. Aslı Tohumcu değişik bir yazarmış.
Türkiye'de toplu taşıma araçlarının kullanım oranının yüksek olmasından dolayı, bu kitabı kim okursa kendinden de bir şeyler bulacağı kanısındayım.
Kitaba başlarken bir durup düşünüyorsunuz, hakikaten her gün yollardayız ve bir sürü insan yolculuk ediyor. Acaba kimler neler düşünüyor, kimlerin ne sorunu var. Kitapta en sevdiğim ayrıntı yolcuların birbirleri hakkındaki düşünceleri oldu. Bizler de yanımızda oturan ya da kapıdan giren kişiler hakkında neler neler düşünüyoruz!
Bir otobüse bindiğinizde gerçekten insanları izleyip onlara kafa sesi eklerseniz böyle bir roman çıkardı kesin.
Oldukça detayla işlenebilecek bir konu aslında fakat bana bir romanı hatırlattı: Konstantiniyye Oteli'ni. Hemen tüm karakterler bir yandan işlerini yaparken bir yandan da hayatlarındaki önemli mevzuları düşünüyorlardı. Burada da aynı durum söz konusu. Otobüse binen herkes, şoför dahil, kendi hayatlarını düşünüp sorgularken bir yandan da diğer yolcuların hareketlerini izleyip anlam yükleyip, yolcularla küsüp, barışıp, bağırıp çağırıp duruyorlar içlerinden. Ama yolcuların kendi içlerindeki diyaloglar yazım şekli olarak oldukça yorucu.
Kısa bir kitap olmasına karşın zor okunuyor.
104 syf.
5/10 puan verdi
Kitabı çok beğenmedim malesef. Bir belediye otobüsünde inen binen yolcuların anlatıcının diliyle iç konuşmaları halinde geçiyor. Çok fazla sokak ağzı, argo kelimeler, küfürlü ifadeler mevcut. Edebi bir dil pek göremedim. Daha çok gündelik kaba saba insanların bindiği kavgacı ağızlı kişilikli kişilerin seyahat ettiği bir dolmuş hattında geçiyor izlenimi uyandırdı bende. Toplamda 51 yolcu varmış kitapta o da ayrı bir durum okadar kişi inip biniyor ki buradan da kitap yazarım demiş galiba yazar. Son sözde de onlara teşekkür etmiş. Sıradan basit bir kitap gibi geldi bana, tavsiye etmem vakit kaybı gibi.
Bir öneri üzerine alışveriş sepetimde belki aylardır bekleyen kitaptı Taş Uykusu. Konusu kesinlikle ilgimi çekmişti ama nedense hep ertelemiştim, geldiği gün okumaya başladım. Emine Bulut haberlerinin çıktığının ertesi günü... Kitapyurdundan gelen kutunun iç yüzünde Saint Exupery nin "Keşke herkesin ömrü vicdanı kadar olsa" alıntısıyla geldi. Kitapta yer alan kadınların birçoğu fiziksel, cinsel, psikolojik zorbalıklara maruz kalıyor ya da dış görünüşleri sebebiyle kötü kadın olmakla yaftalanıyorlar. Ülkecek görmeyi asla istemeyeceğimiz bir gerçekle yüzleştiğimiz günlerde birçoğumuz kadınlara karşı yapılan zorbalıkların tümüne hassasız, en ufak bir şey bile yaramıza değebiliyor. Bu yüzden aslında tamamen kadınlar üzerine dönen bir kurgudan oluşmasa da bu kitap anlık duygu durumu sebebiyle daha farklı düşünmeye itiyor.
Tüm bunların dışında ana hatlarıyla değerlendirecek olursam, yazarla tanışma kitabım olan Taş Uykusu beni diliyle, zorbalığıyla, argosuyla, bel altıyla rahatsız etti, belki de rahatsız etmek istedi. Sonuçta benim de aynı otobüste yolculuk ettiğim insanların kafa sesleri adabı muaşeret çerçevesinde değildir heralde...
Çok farklı ve fazla karakter içeren kitaba sürekli yeni karakterler ekleniyor. Kısaca onlardan bahsederken bir anda önceki karakterlere dönüyor sonra başkasına ve bir başkasına hızlı geçişlerle ilerliyor. Kim kimdi, olayı neydi diye düşündürüyor bu yüzden tavsiyem maksimum 2 gün içinde okuyup bitirmenizdir yoksa karakterlerden kopabilirsiniz.
Her gün bindiğiniz toplu taşıma araçlarında yolculuk yapanların hayatlarını merak ettiniz mi hiç veya giyim-kuşam, hal-hareket, konuşma tarzından tahminlerde bulundunuz mu? İtiraf ediyorum benim de merak ettiğim zamanlar oldu, hala da oluyor.
İşte kitabın kurgusu bu şekilde; şoförün çalıştırmasıyla ilk duraktan başlayan aracın elli bir durak boyunca binen ve inen yolcularının hayatlarını kendi ağızlarından okuyorsunuz.
Yazarın kalem ve kurgusunu sevdim mi sorusuna gelince; bunun cevabını bilmiyorum, tek kitapla karar veremedim açıkcası. İlerleyen zamanlarda başka bir kitabını daha okuyunca daha net karar verebilim sanırım.
Kitapla kalın efenim.
İçerik anlamında dikkat çekici olsa da kitap hiçbir şekilde okunamıyor. Kim kimdi, ne yapıyordu, nereden gelmişti derken okurun kafası allak bullak olabilir.
Düzene pek riayet etmeyen yazım tarzının benimsenmesi anormal değil ama Taş Uykusu yazılırken kantarın topuzu kaçmış sanki. Eserin içine girmek için insan üstü bir çaba harcamak gerek.