Tevfik Fikret ve Haluk Gerçeği
Orhan KaraveliTevfik Fikret ve Haluk Gerçeği Sözleri ve Alıntıları
Tevfik Fikret ve Haluk Gerçeği sözleri ve alıntılarını, Tevfik Fikret ve Haluk Gerçeği kitap alıntılarını, Tevfik Fikret ve Haluk Gerçeği en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kızlarını okutmayan millet oğullarını
manevî öksüzlüğe mahkûm etmiş demektir;
Hüsranına ağlasın!
...Evet, anaların bağrı,
Uygarlığın kutsal bahçesidir; en geri,
En âciz, en bahtsız millet, kadınlığı
Cehalete kardeş edendir!
Tevfik Fikret
Sayfa 46 - PergamonKitabı okudu
Bir cevap
Buyurulmuş ki:
Şimdi Allah'a söver, sonra, biraz bol para ver,
Hiç utanmaz, Protestanlara zangoçluk eder,
Molla Sırat'a
Sayfa 242 - Doğan Kitap, 7. baskı / ekim 2007 ~ "tarih-i kadim"e zeyl, 14 kasım 1914Kitabı okudu
Ben inkılap ruhunu ondan aldım. Ziyaret edeceğim yerlerin başında elbette Aşiyan gelir. “Mustafa Kemal Paşa”
Sayfa 25Kitabı okudu
Atatürk, sonraki yıllarda ondan söz ederken, “Ben Fikret'e yetişemedim. Onun sohbetinden istifade edemedim. Bunun için kendimi bedbaht sayarım. Ama, bütün eserlerini okudum. Birçoğu da ezberimdedir. O, hem büyük şair, hem de büyük insandı...” demiştir.
Sayfa 32 - Doğan Kitap, 7. baskı / ekim 2007Kitabı okudu
Yorgun “Benz”, Sultan Aziz tarafından 1800'lerde yaptırıldığı için onun adıyla anılan Aziziye Karakolu'nu geçip dar ve bozuk yoldan sarsıla sarsıla Bebek'e ulaşır. Birkaç dakika sonra da Aşiyan'a sapan dik yokuşun başına.
İki arkadaş:
— Buradan sonrasını yürüyeceğiz... diyerek arabadan inerler.
Otomobilin çıkamayacağı bakımsız ve daracık yokuşu tırmanırken Paşa'nın yaveri de biraz geriden onları izlemektedir.
Mustafa Kemal, koluna girdiği, Harbiye'den manej hocasına yüreğinin derinliklerinden gelen bir sesle Fikret'e olan sevgisini anlatır:
— Ben inkılâp ruhunu ondan aldım. Ziyaret edeceğim yerlerin başında elbette Aşiyan gelir!
Bir de sır verir hocasına bu yokuşta:
— Yakında Anadolu'ya gidiyorum! Sen ne dersin?
Hocası cevap verir:
— Daha ne duruyorsun?..
Kim bilir? Mustafa Kemal memleketi kurtarma kararını ilk kez belki de Fikret'in katına tırmanırken açıklamaktadır. Aşiyan'a çıkılır, saygı duruşunda bulunulur ve bu tarihî ziyaret, anı defterindeki, şair yazar ve gazeteci Süleyman Nazif (1869-1927) tarafından anlamlı ve edebî bir üslûpla kaleme alınıp şair ve yazar kardeşi Faik Ali'nin (Ozansoy, 1876-1950) yanı sıra Mustafa Kemal Paşa tarafından da imzalanan şu kısa fakat düşündürücü tümceyle ölümsüzleştirilir.
“ 'Tavâf-ı tahatturunda bulunmakla mübâhi perestişkâran-ı Fikret.'
Mustafa Kemal-Süleyman Nazif-Faik Ali, 19 ağustos 1918”*
Bugünün Türkçesiyle
“Anısı çevresinde bulunmakla övünen, Fikret'i taparcasına sevenler.”
*Mustafa Baydar, Varlık dergisi, 15 aralık 1967.
Sayfa 27 - Doğan Kitap, 7. baskı / ekim 2007Kitabı okudu
HAN-I YAĞMA
Bu sofracık efendiler -ki yutulmaya hazır
Huzurunuzda titreyen- şu milletin hayatıdır.
Şu milletin ki can çekişir, şu milletin ki acılıdır
Fakat sakın çekinmeyin; yiyin, yutun hapır hapır.
Yiyin efendiler yiyin; bu iştah sofrası sizin;
Doyunca, tıksırınca, patlayıncaya kadar yiyin!
Efendiler, pek açsınız, bu çehrenizde
Sayfa 276 - PergamonKitabı okudu
Ne kadar acılı bir yalnızlık üzüntüsü içinde yaşadığını arkadaşlarından birine yazdığı şubat 1898 tarihli mektupta görüyoruz. “Koca bir âlem içinde yalnızım... En yakın arkadaşlarımın arasında sokağa çıplak çıkmış bir adam hissiyle titriyorum... Herkes hiç olmazsa üniformalarla ne mal olduğunu gizliyor; herkes zamanın gösterişli alçaklığına bürünebiliyor; herkes namuslu geçinerek yaşamanın kolayını buluyor; herkes bu rezil ortamda nefes alabilme olanağına sahip... Üzüntümün derecesini düşünemezsin kardeşim! Kendimi taşlara çarpacağım geliyor; fakat hani benim samimi kanımla kirlenecek bir temiz taş?... diyen Fikret arkadaşlarını kendine lâyık bulamadı ve -öyle görünüyor ki- bunda da çok haklıydı...
Sayfa 73 - Doğan Kitap, 7. baskı / ekim 2007Kitabı okudu
HALUK' UN AMENTÜSÜ
Varlıkları yaratan bir güç var; ulu ve arınmış,
Kutsal ve yüce; ona vicdanla inandım.
Toprak vatanım, insan soyu milletim... İnsan
İnsan olur ancak, bunu iz'anla inandım.
Şeytan da biziz, cin de, ne şeytan ne melek var;
Dünya dönecek cennete insanla, inandım.
İnsanoğlu birbirinin kardeşi... Hülya!
Olsun, ben o hülyaya da bin canla inandım.
Elbet şu mezar ömrünü bir ışıklı mahşer
Takip edecektir, buna imanla inandım.
Aklın büyüyen mucizeleri önünde
Batıl geçecek yere hüsranla, inandım.
Tevfik Fikret
Sayfa 250 - PergamonKitabı okudu
Kızlarını okutmayan millet, oğullarını manevî öksüzlüğe mahkûm etmiş demektir; hüsranına ağlasın!
Sayfa 235Kitabı okudu
Elbet değil nasibi horlanmak kadınlığın
Elbet değil melekliğin ümidi zulüm ve kötülük
Elbet sefil olursa kadın, alçalır insan
Lâkin bugün hep onlara ait yığın yığın
Endişeler, kederler, eziyetler, iğneler!
Sayfa 173 - Doğan Kitap, 7. baskı / ekim 2007 ~ hemşirem için, 17 ekim 1902Kitabı okudu