Selamlar yeni kitap yorumuyla geldim.#çukur beni bu ay motive eden ve okuyamama durumundan çıkartan kitap oldu.Acayip güzel bir kitaptı.Baştan sona kadar her bir sayfayı merak ederek okudum.Başlarda sakin ilerlese de kitabın ortalarına geldiğimde olaylar değişti ve kitap hızlandı.
Ogi adında ki profösör eşiyle birlikte bir tatil yolculuğuna çıkar bu yolculuk sırasında kaza geçirir.Eşi bu kaza da ölür ogi ise sakat kalır.Ogi'nin tek yakını ise eşinin kaynanasıdır ve ona bakacak tek kişi de odur.Hastanedeyken herşey normaldir ogi fizik tedavi vs görür.Sonra kaynanasıyla birlikte eski yaşadığı evde tedavisine devam eder,kaynanası ona bakar ayrıca hasta bakıcı da tutarlar.Olayların tam bu nokta da seyri değişir aslında.Kaynanasının tavırları giderek tuhaflaşır.Ogi'de bu sıra da karısıyla olan anılarını tekrar yaşar.Evet bence kitabın en iyi kısmı da son sayfalara giderken verdiği o histi.Ama bütünüyle de çok iyi bir kitaptı diyebilirim.
Kitap yaşam,ölüm,yalnızlık,aidiyet,yer bulma,aşk,sevgi,toplumsal statü ve psikolojik unsurlar gibi bir çok şeyi içeriğinde bulunduruyor.Kitapta iç sesler,monologlar ve geçmiş gelecek yer alıyor.
Bir hastanın gözünden hayata bakmak,onun gibi düşünmek,olan biteni anlamak ve yaşama tutunmak romanın konusunu oluşturuyor.Keyifle okuduğum ve favorilerime aldığım bir kitap oldu diyebilirim.Kesinlikle okumalısınız.Tavsiye ederdim.
