Tolstoy, tıpkı Adem gibi önünden geçen şeyleri adlandırır; hayalinde onları cansız göremediği için bizim için de canlandırır. Bir Tolstoy romanının canlılığı yalnızca birçok olay örgüsünün birbirinin içine geçmiş olmasından değil, aynı zamanda mimarisinin düzgünce tamamlanıp pürüzsüzleştirilmiş olmasından kaynaklanır.