Yorumlar ve İncelemeler
Galaktik İmparatorluk serisinin ilk kitabı Toz Gibi Yıldızlar; macera temposu yüksek işleyişi, akıcı ve duru anlatımı, film tadında kurgusu ile bir solukta bitirdiğim ve keyif aldığım bir kitap oldu.
Robot serisinde yaşanılan olayların üzerinden 1000 yılı aşkın bir süre geçmiştir. Nükleer saldırı sonrası Dünya'da bazı bölgeler insanlara kapatılmıştır. Radyasyon dedektörleri ve nükleer saldırılara karşı geliştirilen güç alanları ile radyasyonsuz bölgelerde ise yaşantı devam etmektedir. İnsanlar galakside yeni gezegenler keşfetmiş, krallıklar kurmuş ve kolonileşme devam etmiştir.Ancak 50 yıl önce çorak bir gezegende yaşayan Tyrannlılar, Nebula Krallığı olarak bilinen 50 gezegeni ele geçirmiş ve hakimiyeti altına almıştır. Bu gezegenlerden biri de Widemos'tur.
Widemos Kahyası'nın oğlu Biron Farrel,Dünya Üniversitesi'nden mezun olmasına bir hafta kala suikasta uğrar. Son anda kurtulan ve babasının tutuklandığı bilgisi ile harekete geçen Biron kendisini hiper uzayda keşiflerle dolu yolculuklar, Tyrannlılara karşı komplolar kuran asiler ve entrikalarla dolu tehlikeli bir macera içinde bulacaktır.
Vakıf ve Robot serileri kadar derinlik içermese de;Asimov'un su gibi akan, zihinde görselleştirmeyi sağlayan anlatımı, soru işareti bırakmayan sürpriz sonu ve heyecanlı konusuyla keyif aldığım bu kitabı 
fazi ile okudum. Hız kesmeden serinin ikinci kitabına başlıyoruz.
272 syf.
9/10 puan verdi
Hiç spoiler vermeden anlatmaya çalışacağım;
Bu sene benim için serilerin yılı ve Galaktik İmparatorluk ile serüven başladı, hemen ardından Vakıf Serisi ile devamı gelecek. İmparatorluk serisinin ilk kitabı olan 
Toz Gibi Yıldızlar başında 'Çok mu abartmışlar acaba Asimov'u' gibi bir his ile açılıyor. Ortalarında, 'yok yok çok iyi ettim İmparatorlukla başlamakla' sonunda da 'Sen neymişsin be abi...' şarkısı ile perde iniyor. Gerçekten olan bu.
Çünkü, Fizik, Astronomi, Matematik bilmek gerekmiyor...Asimov gibi, Prof. olmanız gerekiyor. Yetmiyor, kendisi bu sektörün kurucusu. Yani Bilim-Kurgu diye bir şeyi elimizde çeviriyorsak; Asimov var diye.
Uzun zamandır 'yav n'olacak peki şimdi' ve 'ben neden hiç böyle düşünmemiştim...salak mıyım acaba...' diye düşünerek, elimden bir kitabı bırakmadığım olmamıştı. Olacakmış...
Ha 'şimdilik' iki kitapla (
Ben Robot 'u da okumuştum) Asimov Fanı falan olacak halim yok, ancak anısı önünde önümü ilikliyor ve hayranlıkla ayakta alkışlıyorum kendilerini. Ve umarım bu kanaatim serinin ikinci kitabında pekişecek.
