Unutma Beni Apartmanı
Nermin YıldırımUnutma Beni Apartmanı Gönderileri
Unutma Beni Apartmanı kitaplarını, Unutma Beni Apartmanı sözleri ve alıntılarını, Unutma Beni Apartmanı yazarlarını, Unutma Beni Apartmanı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Artık inkarı mümkün olmayacak denli savunmasızdım, yorgundum, yalnızdım. Geçmişten bugüne taşımayı becerebildiğim kimsem yoktu. Ne kimseyi yanımda tutmuş ne birinin yanında durmuştum. Hatırlanmayan, hatırlamayan, kimsesiz bir meczup kadar yalnızdım.
Sayfa 376Kitabı okudu
Timur Selçuk şarkısı misali, kriz vardı, bunalım vardı, yani ekonomi tıkırındaydı!
Sayfa 340Kitabı okudu
Her ölüm biraz kaza, biraz intihardır. Tıpkı yaşamak gibi.
Sayfa 339Kitabı okudu
Bir an gelir, insan hayatta olmanın kendisine kazandırdıklarıyla kaybettirdiklerini kıyaslamaya başlar. Yüzünün güldüğü anların diğerlerine nazaran ne kadar az olduğunu fark ettiğinde de, o kısacık anların bir ömür kederlenmeye değecek kadar vazgeçilmez olup olmadığını düşünür. Büyük acıların ardından ikramiye gibi gelen o kısa sevinçler de seyrekleşince, daha fazla yaşamak için bir neden bulamaz hale getiriverir insanı bu kıyas.
Sayfa 312Kitabı okudu
Pırıltısız, kıpırtısız, sakin, gösterişsiz, kimsenin izlemediği, fark etmediği, önemsemediği, öyle ya da böyle ilgilenmediği biri olmak isterim.
Düz, dümdüz biriyim ve çoktan bozguna uğramış hayatlarının maksatsız havuz problemlerinden yorulanlara da aynını tavsiye ederim.
Bazen de sarı mutfak bezi
"Nemli bir havlunun yere bırakılışı gibi"ydim. Bitkin, bezgin, kederli ...
"Kendim çok günahsızmışım gibi sana ceza kesebilir miyim?"
Okuldan arta kalan vaktimin çoğunu kitap okuyarak geçiriyordum. Başlangıçta sıkıntıdan kurtulmak için bulduğum bu yol, zamanla epey hoşuma gitmeye başladı.
İntihar etmiyordu, ama yaşamak için lazım olan asgari çabayı da harcamıyordu.
Sayfa 311Kitabı okudu
Belki kendimi öldürmemiştim, ama kimseleri de yanıma yaklaştırmamıştım ömrüm boyunca. Sevmekten de, sevilmekten de çekinmiş, ne zaman birine yaklaşacağımı hissetsem en çok ondan uzaklaşmaya çalışmıştım. Beni de sevenler olmuştu muhakkak, ama girememişlerdi kapattığım kapılardan içeri. Demek kimsenin gücü yetmiyordu işte başka birinin hayatına girmeye, kilitlerini kırıp kapılarını açmaya.
Sayfa 309Kitabı okudu
Bir insanı ölüme iten sebepler, bütün o süreç yakınları tarafından hiç fark edilmemişse belki de kimse yeterince yakınında olmamıştır, değil mi?
Sayfa 284Kitabı okudu