Taşra Zihinsel yaşayan bir insanın her şeyini alıyor ve ona hiçbir şey vermiyor, oysa Büyük kent hiç durmadan veriyor veriyor, bunu görmek ve tabi hissetmek gerek, oysa gören ve hissedenler pek az, o yüzden iğrenç bir duygusallık içinde taşraya çekiliyorlar, orada da her durumda en kısa zamanda zihinleri emiliyor, boşaltılıyor ve eninde sonunda perişan olup gidiyorlar.
Sayfa 80 - Metis, 5.Basım Kasım 2018, çev: Fatih ÖzgüvenKitabı okudu