Yedi Meşale Topluluğu ve Türk Edebiyatındaki Yeri
Bilge Yüksel KarakaşYedi Meşale Topluluğu ve Türk Edebiyatındaki Yeri Sözleri ve Alıntıları
Yedi Meşale Topluluğu ve Türk Edebiyatındaki Yeri sözleri ve alıntılarını, Yedi Meşale Topluluğu ve Türk Edebiyatındaki Yeri kitap alıntılarını, Yedi Meşale Topluluğu ve Türk Edebiyatındaki Yeri en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İşte tamtakır bir baş ki, bilgili bir budala ki.....
İşte ağlayan bir göz ki, yaşları, iğrenç bir nezle sızıntısı gibi yanaklar üzerinden akıyor...
Ahmet Haşim
Sayfa 181Kitabı okudu
Kağıt güller takındım hüznümü saklar gibi;
Bir şarkı yapmak için sesleri ekliyorum.
Köyler ufka dizilen tozlanmış birer resim;
Yollar, köyleri saran eskimiş çerçeveler...
Sabri Esat Siyavuşgil
Sayfa 95Kitabı okudu
Nazlı yar gitti elden, son gidişmiş o gidiş.
Vasfi Mahir
Sayfa 300Kitabı okudu
Halktan herhangi bir ferdi durdurup sorunuz: 'Şair nedir?" Şu cevabı alacağınızdan şüphe etmeyiniz: 'Şair mi? Elbisesi ter ve rakı kokan, çamaşırını nadiren değiştiren, hiçbir işe yaramaz, istismarı kolay bir dalgın!'
Ahmet Haşim
Sayfa 185Kitabı okudu
Yahya Kemal'e edilen en büyük itiraz, evvela, birçok eserlerini ikmâl etmeden bırakması, sonra da gayet nâdir yazmasıdır. Hakikaten Yahya Kemal büyük bir aşk ile yeni bir heykele başlar. Bu heykele gâyet güzel bir alın ve gayet kuvvetli bir çift göz yapar. Bunlar o kadar harikulâdedir ki, bizzat sanatkâr bilerek diğer hatlarını aynı kuvvetle yapamayacağından çekinerek o halde bırakmaya mecbur olur... Yahya Kemal her eserini başladığından daha kuvvetli bitirir.
Faruk Nafiz
Sayfa 192Kitabı okudu
Doğacak güneşin ışıklarıyla, dünyanın bütün taş ve ağaçlarından daha önce aydınlanan Doğu ufukları gibi, şimdi sanatçı, ruhunun bürün çıkıntı ve girintileri karanlıklardan yaşama doğru yükselmekte olan yeni bir güneşin ışıklarıyla pırıl pırıl yanıyor. Bu ışık ile sarhoş olan şair, zincirlerini kırıp dağlara kavuşan, özgürlüğünü bulmuş bir tutsak gibi, ruhuna yaraşan dili daha bulamadığı için ve çiğnenmiş, özü tükenmiş, eski ezgilerle söylenmektense hayvanlar ve çocuklar gibi bağırmayı ve gülmeyi yeğliyor. Başyapıtları, aşağılayarak havaya fırlatan şâir, dil bilgisiz, tümce bilimsiz, anlamsız bir dille konuşmaktan mutludur...
Ahmet Haşim
Sayfa 187Kitabı okudu