Zavallı Necdet
Safvet NezihiZavallı Necdet Gönderileri
Zavallı Necdet kitaplarını, Zavallı Necdet sözleri ve alıntılarını, Zavallı Necdet yazarlarını, Zavallı Necdet yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.İşte yaşam, dedim. Bunun zevki nerede? Tadı, mutluluğu hangi yerinde?
Bu aralık yüzüme kurumuş bir yaprak düştü. Hayalden uyandım. İşte bu yaprak da, en hafif bir rüzgâra bile dayanamayarak yere düşen, çürüyüp yok olmaya mahkûm olan şu yaprağın düşüşü de bana yaşamın gerçeğini gösteriyordu...
Sayfa 256Kitabı okudu
..., gözlerimden akmayan yaşların kalbime damladığını hissederdim.
Sayfa 250Kitabı okudu
Birbirinin kucağına atılmış olan bu bez parçasıyla kuru çiçek, o acılı anıların armağanları... Bunları kutudan çıkardım. Gül kurumuş, rengini yitirmişti. Ancak hayalim ona eski tazeliğini, eski doğal rengini veriyordu.
Sayfa 232Kitabı okudu
İlkbahar, doğaya yaşam veriyordu. Çevre yeşillikler içinde... Bir kere Boğaz'ın mavi sularına, göğün mavi rengine baktım. Bunlar ne kadar neşeli, ne kadar parlak...
Bir kere de yeşil çimenler arasında biraz kabartılmış olan önümdeki mezara, o siyah toprağa baktım. Bu toprak da ne kadar siyah, ne kadar gamlı...
Sayfa 230Kitabı okudu
..., bir tepecik, taze toprak yığıntısı... Baş ucuna dikilmiş tahta parçası... Yaşamın gerçeği bundan mı oluşuyordu? O değerli vücudun dünyaya gelip gittiğini şimdi şu tahta parçası mı anlatacak?
Sayfa 85Kitabı okudu
Aşk yıkımı insana başka bir hâl veriyor. Kimsenin göremediği en küçük, en nazik şeyleri gösteriyor. Kalbi çok ince duygulara alıştırıyor.
Sayfa 46Kitabı okudu