şu anda yetişkin olanların çoğu, gerçek annelerinden miras olarak aldıkları bir anne, içsel bir anne taşır.
... ayrıca bu içsel anne, yalnızca annemizle kişisel yaşantılarımızdan değil, hayatımızdaki diğer annelik figürlerinden, hatta çocukluğumuz sırasında kültürün iyi anne ve kötü anne olarak sunduğu imgelerden de yapılmıştır.
Sayfa 195Kitabı okuyor
Kutlu Nebî sözü, cenneti annelerin ayakları altına veriyor. Çocuğun cenneti de, gözleri şefkatle ışıldayan bir annedir.
Annelik bir kadınin ömrüne yazılmış borç gibi
Güzelliğinden, sabrından, dişiliğinden çalmışlar sanki
Bu öyle bir gel git ki
Bir yanı aynaya bakmayı bile unutuyorken
Diğer yanı yüzüne bakan küçük bir yüze
Ayna tutuyor sanki..
Anne , dört harf bir kelime.
Daha bir cümle bile olamamışken
Ne çok yer kaplıyor hayatmızda..
☆ Annelik kendi hayatından hayat vermektir ☆
"...Ama benim kendi çocuğum olmadı; bu küçükler olmasa, hayata zor dayanırdım. Onları öyle çok seviyorum ki, benim her şeyim bu ikizler."
Sayfa 30 - OLYMPİA YayınlarıKitabı okudu
Annelerin çocuklarından birini daha çok sevdiklerini kendileri söylemezlerse de, çocuklar bunu annelerinin ruhundan okurlar, Tanrı'nın aklı onlara geçmiş gibi.
Sayfa 155Kitabı okudu
Annemmm
Cennete bir damlaydın düştün yeryüzüne,
Bütün dünya susup hayran kaldı yüzüne.
Sayfa 242Kitabı okudu
Anneliğin gözünü seveyim. ♡
Anneciğim, neden onu bu kadar çok seviyorum? Neden onun için bu kadar çok üzülüyorum? Kim bu? Neyin nesi? Tüy gibi, ekmek kırıntısı gibi hafif, ama ben onu seviyorum, gerçek bir insanı sever gibi hem de. Ne bir şey yapabiliyor, ne de konuşabiliyor, ama ben onun minicik gözlerinden ne istediğini anlıyorum.
Bir zamanlar o, yanımda idi
Övladına sevgi ananın ruhuna işləyib. Bu sevgini ruhdan, candan ayırmaq mümkün deyil.
Sayfa 29Kitabı okudu
Kim kimin için yaşıyor…
***
“Çocuklarımın yaşam nedenim olduğunu söyleyeceğim herkese , oysa aslında benim yaşamım onların yaşam nedenidir.”
***
Sayfa 35Kitabı okudu
Artık bütün üzgün oluşlarımın adı:
ANNE!
