Anaların saçları başları karışık, yorgun argın olsalar da, dudakları hep gülümsüyordu. Durumları ister iyi olsun ister kötü, ister mutlu olsunlar ister mutsuz, yavruları için gülümseyecek gücü her zaman bulurlardı. Çocuklara bağırsalar da, gözlerinden ve dudaklarından gülümseme eksik olmazdı.