Dinlerin Tanrısı, insanların kendi sınırlı ve yetersiz varoluşlarını, ideal bir varlıkla karşılaştırma eğiliminden doğan bir projeksiyondur. Freud için dinlerin Tanrısı, her şeye gücü yeten bir "baba" figürüdür. İnsanların ölümsüz bir ruha ve ilahi adaletin tecellisine olan inançları da, dünyada arayıp bulamadıkları adalete olan susamışlıklarının bir göstergesidir.
Sayfa 19