Çoğu zaman geceyi bir dinlenme vakti olarak düşünür ve anlatırsınız, oysa gerçekte gece bir arayış ve buluş vaktidir. Gün size bilginin gücünü verir ve parmaklarınıza alma sanatında deneyimli olmayı öğretir; ama gecedir Hayatın hazinesini sakladığı yere sizi götüren.
Sayfa 17Kitabı okudu
Karanlıklar üstünüze çöktüğünde, şöyle deyin: "Bu karanlıklar henüz doğmamış şafaktır; her ne kadar gecenin doğum sancıları içime dolsa da, tepelere doğan şafak bana da doğacaktır.
Sayfa 23Kitabı okudu
Yalnız çıplak olan yaşar güneşte. Yalnız yapaylıktan uzak kişi rüzgârın sırtına biner. Ve sadece binlerce kez yolunu kaybeden
dönüş sevincini tadacaktır.
Sayfa 31Kitabı okudu
Kelimelerim seni korkutmasın; ölmüş olan biri artık hiçbir şey istemez, sevilmeyi de, kendisine acınmasını da, teselli edilmeyi de istemez.
Sayfa 4 - iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
şimdi bütün bunları düşünürken, kalem tutan elim hâlâ titriyor.
Sayfa 17Kitabı okudu
Sizin eylemlerinizdir beni ben yapan, var olmamı sağlayan. Aslında kral diye yönetici diye bir şey yoktur. Sadece yönetilenler var olur kendilerini yönetmek için.
Sayfa 82Kitabı okudu
Nasıl ki felsefecinin ruhu beyninde, şairin ruhu kalbinde ve şarkıcının ruhu gırtlağında bulunur; bir dansçının ruhu bedeninin her yerindedir.
Sayfa 89Kitabı okudu
Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep, ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için?
Sayfa 52 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Beyhude Ömrüm
Kutlu’nun “Ya Tahammül Ya Sefer” kitabından sonra okuduğum ikinci kitabıydı bu. O kitaptan da çok etkilenmiştim fakat özellikle bu kitabıyla beraber daha çok fark ettim ki yazarımız görüp de bizi rahatsız etmesin diye gözümüzü kaçırdığımız gerçekleri, geçirdiğimiz değişimleri öyle sakin bir dille yüzümüze çarpıyor ki.
İnsana hiç yaşamadığı köy hayatını özletebilecek güçte bir kalemi ve dili var Kutlu’nun.
Yaklaşık son 50 sayfasını nefessiz okudum, son sayfayı da okumamla beraber uzunca bir süre etkisinden çıkamadım. Kitap beni yoğunluklarımdan, koşturmalarımdan, ve şehrin telaşından öyle koparmış ki bir anda tüm bınlara dönmek beni sersemletti, hikayeden koparmıyorum birkaç gündür de.
Hayalimize sımsıkı sarıldığımız, özümüzle bir yaşadığımız, bu uğurda karşımıza çıkan her engeli aştığımız bir hayat gerçekten de beyhude olabilir mi? 
Mustafa Kutlu 
Beyhude Ömrüm
