Ne güzel bir kelime; “sen bilirsin…” Sıfır sorumluluk, sonsuz huzur. Kim ne yapmak istiyorsa, gönlü nerede hoş olacaksa orada olsun. Kimsenin mutluluğunda ve huzurunda gözüm yok. Kimseyi yolundan çevirme gibi çabalarım yok. Kimseyle kavgalarım yok. İçsel huzurun, kendi kabuğuna çekilmenin ve kendi yağında kavrulmanın hastasıyım. Bugünlerde o kadar çok kullanıyorum ki… Hem eskilerin de dediği gibi; ‘sen bilin’ deyince kavga çıkmazmış. Sen bilirsin deyip geçiyorum. Sen bilirsin…