y
Yine Kafamda Deli Sorular
Yakın mı acaba? Kalmış mıdır?
İşte belki de bu yüzden los'ta geçen aylarımın hiçbir gününden pişmanlık duymadım. Çünkü orada hoşgörü vardı.
Bilen varsa konum atsın....
Sâfi tatlılık veya hâzâ hoşluk olarak mutluluk var mı, varsa nerede var?
Özkan Gözel
İhtiyar coşkusuz ölür, genç eğer ölürse coşkuyla olur. İtiraf edeyim, gençken ölmeyi çok isterdım Coşkuyla ölmek isterdim. Kendi gözümde kendim ancak böyle tam ve gerçek olabilirdim. Çok istedim, çok. Her yılı acaba bu yıl ölebilecek miyim diye umarak geçirdim. Bazı yolculuklarda, bazı hallerde öleceğim içime doğdu ama ölmedim. Bazı sabahlar yatağıma bakıp gece dönmeyeceğim diye içimden geçirdim ama dönüp gene o yatakta uykuya vardım.
Coşkuyla Ölmek
Sizce.....SES.....?
𝐒𝐞𝐬 𝐝𝐞 𝐞𝐭𝐭𝐢𝐦, 𝐚𝐦𝐚 𝐬𝐞𝐬 𝐚𝐜𝐚𝐛𝐚 𝐧𝐞𝐝𝐢𝐫?
𝐊𝐮𝐥𝐚ğı𝐧 𝐝𝐮𝐲𝐝𝐮ğ𝐮 𝐦𝐮𝐝𝐮𝐫,
𝐤𝐚𝐥𝐛𝐢𝐧 𝐨𝐧𝐚𝐲𝐥𝐚𝐝ığı 𝐦ı?
𝐀𝐲𝐧ı 𝐟𝐢𝐤𝐢𝐫𝐝𝐞 𝐨𝐥𝐮𝐧𝐦𝐚𝐲𝐚𝐧 𝐬𝐞𝐬,
𝐬𝐞𝐬 𝐦𝐢𝐝𝐢𝐫, 𝐮ğ𝐮𝐥𝐭𝐮 𝐦𝐮,
𝐡𝐚𝐧𝐢 𝐝𝐞𝐫𝐥𝐞𝐫 𝐲𝐚
𝐲𝐨𝐤𝐬𝐚 ü𝐫ü𝐦𝐞
𝐲𝐚 𝐝𝐚 𝐮𝐥𝐮𝐦𝐚 𝐦ı?
Coşkuyla Ölmek
Nasıl ölmek istersiniz?
Bazen kırlık bir yerde, bir ağacın altında omzumda telaşla yürüyen bir karınca, bir ağacın altına uzanmış halde sırtımda ve bacaklarımda giderek artan bir nem ile yaprakların arasından görünen gökyüzüne bakarak ve elimde bir şiir kitabı ile şiir okuyarak ölmek, göğe veda etmek isterdim. Bunu sık sık yaptım. Ağaçlardan üstüme serpilenler, ani çıtırtılar ve birden bağıran ve kanat çırpan kuş seslerinin arasında öylece kaybolmak istedim, yükseklerde ve kırlarda. Bazı dizelerde kalbim gümbür gümbür atar, derin ve sert bir sıkışma duyardım. Yazan bir parça ölmüş, okuyan ben kısmi ölü, ama bu hayat nasıl şeyse, böyle yarı canlılara talip, bizi sürükler yine bırakmazdı. Ne olurdu oysa şöyle kayıversem toprağa. Hayır. Hala da sağım ve ölme coşkumu yitirdim. Artık öldüğümde ya hastalıktan ya ihtiyarlıktan öleceğim. Bunu düşünmek beni için için eritiyor, ölümden artık utanıyorum Genç, hayattan utanandır, burada bu halde olmaktan utanan. İhtiyarsa yaşamış olduğu için artık ölümden utanan.
Coşkuyla Ölmek