koanashi
@krobak
every punishment for disobedience was my commitment to great sins
on.soundcloud.com/3njhL
lise 4/4 foreign language department
isfp
1 Aralık
28 okur puanı
Kasım 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Korkuyu sevdiklerimizden öğrenirmişiz. Artık kocamanız, her şey için kocaman. Tüm mumları söndürdüm. Çünkü biliyorum artık öyle iyi biliyorum ki birine ait bir parça değilim ben, birini parçalara ayırabilen bir parçayım. Ve hiçbir zaman ait olamayacağımda. Çift kişilik yatakta ki o çiftim. Isı getiriyorum. Biliyorum, korkuyu bu şekilde öğrendim.
Hepimiz hayatımızın farklı dönemlerinde maske takıyoruz. Kabul etmek istesek de, istemesek de oradalar. Bunun her zaman kötü bir şey olduğunu düşünmüyorum; bazen bu maskeler bize ihtiyacımız olan korumayı sağlıyor. Bu, bana kötü bir haber aldığım ama aynı zamanda hemen önemli bir toplantıya gitmek zorunda kaldığım zamanları hatırlatıyor. Orada olmak, o anın içinde kalabilmek ve kötü haberle ilgili tüm duygularımın yüzümden okunmasına izin vermemek için, kendime bir tuvalet aynasında elimden gelen en iyi moral konuşmasını yapıyorum ve "kontrol bende" maskesini takıyorum. Ayrıca yıllar boyunca derinlerde acı çekiyor, korkuyor ve yalnız hissediyorken de "her şey yolunda" diyen maskeler taktım.
koanashi tekrar paylaştı.
hiçbir şeyi eksik olmayan birisiydi bu. bu duyguyu hiç anlayamıyordum. kıskanıyordum onu.
Okur Takip Önerileri
Umarım kendizi ve başkalarını hissetmeyi hak ettiğiniz şekilde sevebilirsiniz çünkü kızınız, çevrenizdeki kadınlar ve dünya bunu hak ediyor. Umudum, hiç sahip olmadığınız bu özgürlük, içgörü, sevgi ve güvenlik armağanının yayılması; bunlara sahip olabileceğinizi ve bunları hak ettiğinizi fark etmeniz.
ağaca davet
Gökyüzüne kadar uzanan bir ağacın yanında duruyorsunuz ve ağacın dallarında olsaydınız, açık gökyüzünü çok daha iyi görebileceğinizi hayal ediyorsunuz fakat tırmanmaktan çok korkuyorsunuz. Yükseklikten korkuyorsunuz. Artı, anneniz size "Hanımefendiler ağaca tırmanmaz" demişti. Kızınız parkta sizinle birlikte, etrafınızda daireler çiziyor, çimenlerde ve papatyalar arasında koşuyor. Her şeyi olduğu gibi sürdürmek çok kolay olurdu ama annenizin parka gitmenize izin vermekten korktuğunu ve yine de size asla yapamayacağı bir şeyi yapma fırsatı verdiğini hatırlıyorsunuz. Hayatınız onun hayatından daha iyi; dünyayı daha fazla gördünüz ve annenizin asla yapamayacağı bir şekilde oynadınız. Kızınızın sizin yükünüzü taşırken aynı yerde takılıp kalması yerine, sizin yapabileceğinizden daha özgür bir şekilde yaşamasını istiyorsunuz. Işte böylece bir merdiven buluyorsunuz. Belki biraz zaman alıyor ama sonunda onu parka getiriyor ve elinizden geldiğince tüm cesaretinizi topluyorsunuz. Merdiveni sabitliyor ve kızınızı çağırıp onu ağaca tırmanmaya davet ederken gözlerinde keyif ve haylazlığın ışıltısını görüyorsunuz. Tırmanmaya başlıyor; aynı anda hem korkuyor hem de heyecanlanıyorsunuz. Daha yükseğe tırmanıyor ve sevinçle bağırıyor; "Buradan çok şey görebiliyorum anne, çok güzel!" Sonra size bakıyor ve "Yukarı gelip bana katılacak mısın?" diye soruyor.
Kendini sevmeyi öğrendiğinde hayatında ki diğer kadınlarında kendilerini sevmelerini istemişti.
"Hâlâ güzel olabilirim ama bunun kimliğim olmasına izin vermem, ne demek istediğimi anlıyor musun?" Anlıyorum ve bunu kendi mücadelemde de çokça hissetmiştim. Bunun bizi tanımlamasına izin vermeden kendimizdeki ve başkalarındaki güzelliği takdir etmeyi ve hissetmeyi nasıl öğrenebiliriz? Kadınlar olarak, benliğimizin eşit derecede önemli olan diğer parçalarından uzaklaşmadan, başkalarının ve kendimizin içindeki güzelliği takdir etmeyi ve hissetmeyi nasıl öğrenebiliriz?
koanashi tekrar paylaştı.
Kuvvetli rüzgârlar, soğuk yağmurlar veya yağmur tehdidi; inceden inceye tüm varlığıma işleyen ve daimi bir gözdağı veren belalı gökler. Farkına varmadan hafif ama daimi bir keyifsizliğin içine sürükleniyorum. Depresyon değil bu, daha çok melankoliye duyulan bir ilgi; elimde küçük bir gezegen misali evirip çeviriyorum onu, çizgi çizgi gölgeler var üstünde, inanılmayacak kadar mavi.
Sayfa 25Kitabı okuyor
koanashi tekrar paylaştı.
bundan böyle pusulası, yıldızı olmayan zavallı bir yelkenli o.
Sayfa 6Kitabı okudu
126 syf.
·
Puan vermedi
·
32 günde okudu
koanashi tekrar paylaştı.
İnsan her şeyi aşmış olduğunu sanıyor ama sudan şeylere takılıyor.
Sayfa 253Kitabı okuyor
