Kübra Tutal
@kubraguler
Zihnim bu şehirden, bu devirden çok uzakta.
Türkoloji-YL
Öğretmen
Türk Dili ve Edebiyatı
İstanbul
Istanbul, 20 Aralık
454 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Bir kitap okudu
Okur Takip Önerileri
Ailem tarafından azarlandığımda asla karşılık vermezdim,bir kez bile. En küçük azarlama bana kulakları sağır eden bir gökgürültüsü gibi gelirdi ve beni o kadar büyük bir güçle yere sererdi ki çıldıracak gibi olurdum. Bu tür azarlamalar,karşılık vermek şöyle dursun,nesilden nesle ve sonsuz çağlar boyunca yankılanan derin “bir” gerçeğin beyanı gibiydi. Bu “gerçeği” ihtiva edecek gücüm olmadığı için o yaştayken bile insanlar arasında yaşayamacağımdan şüphelenmeye başlamıştım. Ne başkalarıyla tartışabilir ne de kendimi savunabilirdim. Biri beni eleştirirse,ilk düşüncem karşımdakinin tamamen ve bütünüyle haklı olması gerektiğiydi, çok büyük bir hata yapmış olmalıydım,her şey bu kadar basitti işte. Bu tür saldırılara uysal bir sessizlik içinde katlanırdım ama içten içe ıstırap içinde kıvranır,dehşetten delirirdim neredeyse.
Sayfa 15Kitabı okudu
Mutluluk fikrimin diğer herkesin mutluluk fikriyle tamamen çelişmesinden korkuyorum. Bu korku beni tüketiyor,bazen geceleri kıvranmaya,acı içinde inlememe,deliliğim eşiğine gelmeme neden oluyor.
Mutlu muyum? Aslında küçüklüğümden beri insanlar sürekli şanslı biri olduğumu söylüyor ama bana sorarsanız cehennemde gibi hissediyorum,bana şanslı olduğumu söyleyenlerse benimkiyle kıyaslanamayacak ve ölçülemeyecek kadar mutlu görünüyorlar.
Sayfa 13Kitabı okudu
İnsan yaşamı denen mefhum hakkında hiçbir fikrim yok.
Sayfa 11Kitabı okudu
Güzel olacağından emin olduğumuz günlerin gelip bizi bulacağına inandığımız hayatımızı yarıladık çoktan.
Güzel olacağından emin olduğumuz günler gelip bizi bulmadı.
Ben demiştim,bir gün canımız sıkılacak. Bu kadar sıkıntının içinde.
Alışkanlıklar mantığı daima yener,bir de korkular
Sevdiğim : dün ve daima.
Sevgilim : sadece bugün.