Hayat çok tuhaf.Çocukken zaman bir türlü geçmez.Sonra bir bakmışsın 50 yaşına gelmişsin ve çocukluğundan ne kaldıysa geriye bir kutuya sığmıştır, tozlu bir kutuya..
Hayat,bizim ona yüklediğimiz gizemlerden ve tılsımlardan çoğu zaman azadeydi.O kendi başına, evrensel neden-sonuçlar üzere akıp giderdi.Olayı tuhaf hale getiren bizzat insanın kendisiydi.